آنفولانزا یکی از بیماری‌هایی است که با فرا رسیدن فصل پاییز و زمستان سلامت سالمندان را به دلیل ضعف سیستم ایمنی تهدید می‌کند. این بیماری با علائمی همچون تب شدید، سرفه، گرفتگی و آب‌ریزش بینی همراه است. برای پیشگیری از این بیماری پزشکان تزریق واکسن آنفولانزا برای سالمندان را توصیه می‌کنند.
با سرد شدن هوا در فصل پاییز بروز عفونت‌های ویروسی دستگاه تنفسی شیوع پیدا می‌کند. به همین دلیل پزشکان توصیه می‌کنند کودکان زیر شش سال، سالمندان، خانم‌های باردار، بیماران قلبی، کلیوی، دیابتی، مبتلایان به سرطان و افرادی که نقص سیستم ایمنی دارند برای پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا واکسن آن را تزریق کنند.
پرستار سالمند یا افرادی که وظیفه نگهداری از سالمندان را بر عهده دارند باید در نظر داشته باشند که بیماری آنفولانزا شباهت‌های زیادی به سرماخوردگی دارد ولی عوارض آن بسیار حادتر از سرماخوردگی است. بروز تب ناگهانی با درجه بالا به همراه درد بدن، گلودرد، سرفه و گاهی عطسه از عوارض آنفولانزاست که در بیمار بروز می‌کند. این بیماری در افراد سالمند بالای پنجاه سال و افرادی که بیماری‌های مزمن قلبی، ریوی و کلیوی دارند عوارض خطرناکی همچون سینه پهلو یا حمله‌های قلبی را به همراه خواهد داشت که حتی ممکن است منجر به فوت بیمار شود.
سالمندان بالای 65 سال باید واکسن آنفولانزا را تزریق کنند. پزشکان معتقدند واکسن آنفولانزا مرگ و میر ناشی از سکته‌های قلبی را کاهش می‌دهد و حتی میزان فوت بیماران مبتلا به عارضه‌های قلبی را در فصل زمستان کم می‌کند.
پس از تزریق واکسن عوارض جزئی مانند تب خفیف، درد عضلات و مفاصل، سردرد و تورم و سرخی در محل تزریق رخ می‌دهد. معمولا این عوارض یک تا دو روز پس از تزریق برطرف می‌شوند.
سالمندان باید برای پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا در کنار تزریق واکسن آنفولانزا بهداشت فردی و اجتماعی را رعایت کنند. آنها باید از دست دادن و روبوسی با افراد بیمار بپرهیزند و دست‌ها را به طور مرتب و مکرر با صابون بشویند.
تزریق واکسن آنفولانزا در سالمندانی که مبتلا به تب یا عفونت حاد هستند باید به زمان دیگری موکول شود. پیش از تزریق حتما با پزشک م کنید و در صورت وجود حساسیت سالمند به ترکیبات تخم مرغ، پروتئین مرغی، فرمالدئید، ستیل تری متیل آمونیوم بروماید، پلی سوربات 80 و جنتامایسین از تزریق واکسن آنفولانزا پرهیز کنید.
واکسن آنفولانزا تحت هیچ شرایطی نباید داخل عروق تزریق شود. همچنین بهتر است امکانات درمانی و نظارت‌های لازم پس از تزریق در دسترس باشد تا از بروز خطرات احتمالی جلوگیری شود.
منع از تزریق واکسن آنفولانزا در افرادی که به تخم مرغ حساسیت دارند به این دلیل است که واکسن آنفولانزا در جنین تخم مرغ تکثیر داده میشود. این واکسن به صورت سوسپانسیون در سرنگ‌های تک‌دوز آماده تزریق و به شکل مایع بی‌رنگ و شفاف در داروخانه‌ها عرضه میشود.
میزان تاثیرگذاری واکسن آنفولانزا حدود هشتاد درصد تخمین زده شده است یعنی ممکن است افراد حتی با وجود تزریق واکسن باز هم به آنفولانزا دچار شوند. نکته دیگری که باید مد نظر داشته باشید این است که واکسن آنفولانزا در برابر سرماخوردگی ایمنی ایجاد نمی‌کند.
تزریق واکسن آنفولانزا برای سالمندان باید در اواسط شهریور ماه تا اواخر این ماه و اوایل مهر ماه انجام شود. دو هفته پس از تزریق واکسن، بدن فرد پادتن‌هایی تولید می‌کند تا از بدن در برابر آنفولانزا محافظت کند اما در کل چهار هفته زمان نیاز است تا سطح ایمنی بدن افراد افزایش پیدا کند.
به این نکته توجه کنید که تاریخ واکسن حتما مربوط به سال جاری باشد زیرا واکسن آنفولانزا هر سال با استفاده از ویروس‌های شایعی که در سال گذشته به شیوع بیماری آنفولانزا منجر شده‌اند تولید می‌شوند. این واکسن را باید در دمای بین 2 تا 8 درجه سانتی‌گراد در یخچال و به دور از نور و انجماد نگهداری کنید. تزریق واکسن آنفولانزا از این بیماری فقط برای یک سال پیشگیری می‌کند و سال‌های بعد مجددا باید تزریق شود.
خواندن کتاب برای کودکان نوپا یکی از مهم‌ترین کارهایی است که والدین باید در برنامه روزانه خود بگنجانند. کتابخوانی برای نوزادان علاوه بر مهارت زبانی، به رشد احساسی و پرورش اجتماعی آنها کمک می‌کند.
نگهداری کودک در منزل کار دلچسبی است اگر با کمی تامل و برنامه‌ریزی انجام شود. یکی از راه‌های سرگرم کردن کودک کتابخوانی است. علاوه بر سرگرمی، مهارت زبانی کودک ضمن شنیدن کتاب با تقلید صداها، تشخیص تصاویر کتاب و یادگیری کلمات افزایش پیدا می‌کند.
خواندن کتاب با صدای بلند برای نوزاد باعث میشود کلمات بهتر و بیشتر در ذهن آنها بنشیند و بهتر و راحت‌تر بتوانند صحبت کنند. به طور معمول نوزادانی که تا قبل از دو سالگی والدین بیشتر با آنها صحبت کرده‌اند و برایشان کتاب خوانده‌اند بیشتر با کلمات آشنایی دارند.
نوزاد در ماه‌های اول زندگی متوجه تصاویر کتاب نمی‌شود و فقط به رنگ‌های روشن توجه می‌کند. خواندن آواز و لالایی توسط مادر باعث به آرامش رسیدن نوزاد میشود. نوزاد تقریبا در چهار تا شش ماهگی علاقه به کتاب نشان می‌دهد. کتاب‌هایی را برای کودک انتخاب کنید که مانند شعر ریتم تکراری داشته باشد و تصاویر آن دارای رنگ‌های روشن باشد.
می‌توانید کتاب‌های پارچه‌ای مخصوص کودک تهیه کنید که هم آسیبی به کودک نمی‌رساند و هم میتوان داخل حمام نیز از آن استفاده کرد. نوزاد در این سن می‌خواهد کتاب را لمس کند. جنس نرم کتاب‌های پارچه‌ای و چاپ ضد حساسیت آنها برای استفاده کودک مطلوب است و لمس این کتاب‌ها به تقویت قدرت حرکت انگشتان و دست او کمک می‌کند.
کودک شش‌ماهه تا یک‌ساله با چنگ انداختن به کتاب و تولید صداهایی با دهانش به مادرش که در حال خواندن کتاب است پاسخ می‌دهد. کودک در یک سالگی می‌تواند به کمک والدین کتاب را ورق بزند و به اشکالی که در کتاب می‌بیند اشاره کند و صدای والدین را تکرار کند.
1. کتاب را با صدای بلند و به صورت شمرده برای کودک بخوانید: هنگام خواندن کتاب برای کودکان کلمات را با سرعت مناسب و به درستی تلفظ کنید تا توجه کودک را جلب کنید. از لحظاتی که کنار کودکتان می‌گذرانید لذت ببرید.
2. داستان کتاب را به زبان خودتان برای کودک نقل کنید: زمان خواندن کتاب مهم منتقل کردن ایده داستان به کودک است. خواندن تک به تک واژه‌های کتاب جذابیت داستان را برای کودک کم می‌کند. بهتر است کتاب را با زبان خودتان برای کودک بخوانید و جمله‌های سخت آن را تغییر دهید تا برای کودک قابل فهم باشد.
3. کتاب را با حرکات دست و آواهای مختلف برای کودک بخوانید: وقتی برای کودک کتاب می‌خوانید لحن خود را تغییر دهید، صدا را زیر و بم کنید و از حرکت دست‌های خود استفاده کنید تا به داستان عینیت ببخشید. این کار هیجان بیشتری در کودک ایجاد می‌کند و او را مشتاق به کتابخوانی خواهد کرد.
4. اجازه دهید کودک کتاب را لمس کند و آن را ورق بزند: کودکان دوست دارند کتاب را لمس کنند و آن را ورق بزنند. از پاره شدن ورقه‌های کتاب نترسید. برای کودکان کوچک‌تر کتاب‌های پارچه‌ای و پلاستیکی انتخاب کنید که هیچ خطری برای کودک ندارند. تصاویر کتاب را با دست به کودک نشان دهید و اجازه دهید کودکتان آن تصاویر را لمس کند. حتی می‌توانید کتاب‌هایی با طرح برجسته تهیه کنید تا از این طریق احساس کودک تقویت شود.
وقتی به تصویری اشاره می‌کنید و درباره آن حرف می‌زنید کودک هم به حرف زدن تشویق میشود بنابراین دایره واژگان او شکل می‌گیرد و رفته رفته بزرگ‌تر میشود.
5. به صورت روزانه برای کودک کتاب بخوانید: خواندن کتاب برای کودکان را در برنامه روزانه حتی به مدت اندک قرار دهید. حتی لازم نیست یک کتاب را به صورت کامل برای کودک بخوانید هر چند کتاب کودک حجم بسیار کمی دارد. بهتر است روزی پانزده تا سی دقیقه برای کودک کتاب بخوانید اما اگر فرصت ندارید حداقل پنج دقیقه زمان را به این کار اختصاص دهید.
6. از کودک سوال بپرسید: وقتی برای کودک کتاب می‌خوانید مکث کنید و درباره آنچه در داستان می‌گذرد از او سوال بپرسید. این کار باعث تعامل بیشتر شما با کودکتان میشود و در نتیجه علاقه او به کتابخوانی بیشتر خواهد شد.
زمانی را برای خواندن کتاب انتخاب کنید که کودک آرام و سرحال باشد. وقتی کودک شما هوشیار باشد مهارت‌های یادگیری در او تقویت خواهد شد. در نهایت مهم این است کتابخوانی رابطه شما را با فرزندتان تقویت کند.
به طور کلی نوزادان با هم متفاوت هستند و مراقبت و نگهداری از آنها نیز باید با توجه به ویژگی‌های خاص نوزاد انجام شود. خواب کودک یکی از دغدغه‌های مهم والدین به ویژه آنهایی است که تازگی پدر و مادر شده‌اند. میزان خواب و کیفیت آن در نوزادان بر زندگی تمام افراد خانواده تاثیرگذار است البته میزان خواب کودک با توجه به عوامل مختلف از جمله سن کودک تغییر می‌کند.
سوالاتی نظیر نوزاد به چه مقدار خواب نیاز دارد و کدام روش خواب برای نوزادان مناسب است، سوالات رایج هر پدر و مادری است که تازه صاحب فرزند شده‌اند. به عنوان والدینی که وظیفه نگهداری از کودک در منزل را بر عهده دارید باید اطلاعات خود را درباره خواب نوزاد افزایش دهید و به اهمیت خواب منظم برای کودک پی ببرید.
هر کودکی الگوی خواب مختص خود را دارد و میزان خواب مورد نیاز او در هر سنی متفاوت است. در ادامه مقاله خواب کودک را در چهار بازه زمانی بدو تولد، یک تا سه ماهگی، چهار تا هفت ماهگی و هشت تا دوازده ماهگی بررسی می‌کنیم.
نوزاد تازه متولدشده به دلیل حجم کوچک معده و ضعف دستگاه گوارش مرتب برای خوردن شیر مادر یا شیر خشک بیدار میشود. نوزاد در این سن تفاوت روز و شب را متوجه نمی‌شود و تمایل دارد در کل ساعات شبانه‌روز بخوابد.
به طور معمول نوزاد در بدو تولد باید در شبانه‌روز 14 تا 17 ساعت خواب باشد. ممکن است بعضی نوزادان حتی 18 تا 19 ساعت در روز بخوابند. معمولا نوزادان هر دو ساعت یک بار برای خوردن شیر بیدار می‌شوند.
اگر نوزادی عادت به خواب طولانی دارد والدین باید بعد از سه تا چهار ساعت او را برای شیر خوردن بیدار کنند تا وزن کودک کاهش پیدا نکند.
معمولا ماه اول تولد نوزاد برای والدین دوران سختی است زیرا مرتب باید برای تعویض پوشک و تغذیه کودک بیدار شوند و گاهی ممکن است اصلا نتوانند در طول شب بخوابند. بسیاری از نوزادان تازه متولدشده به دلیل نفخ بی‌قراری می‌کنند. بهتر است والدین صبور باشند و برای آرام کردن نوزاد خود، آن را در آغوش بگیرند و لالایی برایش بخوانند.
کم کم میزان خواب نوزاد در طول شب افزایش پیدا می‌کند و دفعات کمتری برای خوردن شیر بیدار میشود. در بازه زمانی یک تا سه ماهگی به طور متوسط 5 تا 6 ساعت میزان خواب شبانه کودک در نظر گرفته میشود. معمولا در این سن نوزادان در روز بیشتر بیدار هستند و به محیط اطرافشان توجه می‌کنند در نتیجه در طول روز خسته شده و شب بهتر می‌خوابند.
نوزادان تا سه ماهگی باید حدود 14 تا 17 ساعت در طول شبانه‌روز بخوابند.
اگر کودک خود را به تکان دادن برای خوابیدن عادت داده باشید ممکن است هر بار که در طول شب بیدار شود نیاز به تکان دادن داشته باشد تا مجددا بخوابد. سعی کنید فضای اتاقی را که کودک در آن می‌خوابد آرام و کم‌نور کنید تا او بتواند به راحتی و با آرامش بخوابد.
خواب نوزاد در این سن به طور نسبی نظم می‌گیرد. اکثر نوزادان در این بازه زمانی 12 تا 15 ساعت در طول شبانه‌روز می‌خوابند. این میزان ساعت خواب شامل خواب طولانی شبانه و حداقل دو چرت روزانه است. در طول شش ماهه اول زندگی نوزادان 9 ساعت خواب شبانه یا بیشتر کفایت می‌کند. معمولا کودک در وقفه‌های کوتاهی به دلیل بی‌قراری یا برای خوردن شیر بیدار میشود.
برای بهتر خوابیدن کودک میتوان آن را حمام کرد و پس از آن با لالایی و خواندن کتاب او را خواباند. یکی از مشکلات نوزادان شش ماهه تا یک ساله اضطراب جدایی است که باعث میشود کودک در اواسط شب با گریه بیدار شود. باید کودک را در آغوش گرفت و به او زمان داد تا آرام شود.
اختلال خواب نوزاد در این دوره نیز به دلیل اضطراب جدایی همچنان وجود دارد. اکثر نوزادان در این سن 9 تا 12 ساعت خواب شبانه دارند و در کل باید 12 تا 15 ساعت در طول شبانه‌روز بخوابند. معمولا نوزادان این گروه دو بار در روز چرت کوتاه می‌زنند. البته همانطور که قبلا اشاره شد میزان خواب کودکان با یکدیگر متفاوت است و ممکن است دو نوزاد هم‌سن ساعات خواب بسیار مختلفی داشته باشند.
بهتر است کودک تا یک سالگی و یا حداقل تا شش ماهگی در اتاق والدین ولی در بستری جدا بخوابد تا دوره ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد بگذرد.
وقتی صحبت از سالمندی به میان می‌آید بیشترین توجه ما به وضعیت سلامت جسمانی سالمندان معطوف میشود و از نیازهای عاطفی آنها غافل می‌مانیم. در صورتی که اگر نیازهای عاطفی سالمندان به درستی تامین شود و از نظر روحی در وضعیت مطلوبی قرار داشته باشند بیماری‌ها و مشکلات جسمی نیز کمتر آنها را آزار می‌دهد.
با افزایش سن و پیر شدن سلول‌های بدن انواع بیماری‌ها بروز می‌کند. ناتوانی ذهنی در به خاطر سپردن موضوعات و ناتوانی جسمی برای انجام دادن کارهای شخصی و روزمره هر سالمندی را دچار مشکلات خاصی می‌کند. در کنار این مشکلات روحیه آنها حساس‌تر شده و نیاز به توجه بیشتری دارند. اگر با سالمندان سروکار دارید و یا پرستار سالمند هستید توجه به نیازهای عاطفی سالمندان را در اولویت قرار دهید.
تا همین چند دهه پیش سالمندان از احترام بسیار زیادی در نزد فرزندان و جوان‌ترها برخوردار بودند. توجه فرزندان به پدر و مادر و خدمت به آنها وظیفه مقدسی محسوب می‌شد و همه این وظیفه را با رضایت خاطر انجام می‌دادند. اما در سال‌های اخیر و با مدرن شدن زندگی و بیشتر شدن مشغله فرزندان اغلب پدر و مادرها تنها در منزل خود به سر می‌برند و نیازهای عاطفی آنها کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
درست است که توان جسمی افراد سالمند کمتر شده اما به لحاظ خردمندی و تجربه منبعی بسیار ارزشمند برای جوان‌ها به شمار می‌آیند و نباید فرصت گفت‌وگو با آنها را از دست داد. سالمندان می‌توانند تجربیات ارزشمند خود را به نسل‌های آینده منتقل کنند. آنها دوست دارند در جریان اتفاقات زندگی فرزندانشان باشند و در مواقع نیاز با آنها م بشود. حالا که ارتباطات اجتماعی آنها کم شده انتظار دارند در میان افراد خانواده خود تاثیرگذار باشند و مورد تایید قرار بگیرند.
بی‌توجهی فرزندان به پدر و مادر سالخورده حس ناراحتی و غم را در آنها ایجاد می‌کند. استرس، اضطراب، حس یاس و ناامیدی در سالمندان به دلیل طرد شدن از سوی فرزندان افزایش پیدا می‌کند در نتیجه گوشه‌گیری و انزوا را انتخاب می‌کنند و به مشکلات روحی و افسردگی دچار می‌شوند.
وقتی را برای گفت‌وگو و شنیدن خاطرات افراد سالمند اختصاص دهید. به صحبت‌های آنها توجه کنید و از آنها سوال بپرسید تا هم به تقویت حافظه و عملکرد مغزشان کمک شود و هم توجه خود را به آنها نشان دهید. تعامل با جوانان روحیه سالمندان را تقویت می‌کند.
سالمندان را به بیرون رفتن تشویق کنید. پیاده‌روی، قدم زدن در پارک، خرید مختصر برای منزل و ملاقات با دوستان و آشنایان باعث میشود سالمندان تعامل بیشتری با دیگران داشته باشند و شرایط روحی آنها بهتر شود.
اگر از نظر جسمی کم‌توان هستند و به تنهایی نمی‌توانند بیرون بروند شما آنها را همراهی کنید یا دوستان و کسانی را که مایل به دیدارشان هستند به منزل دعوت کنید تا دیدارها تازه شود و با هم صحبت کنند. تاثیر این کار را در روحیه آنها خواهید دید.
یاد گرفتن موضوعات تازه برای سالمندان احساس جوانی و مفید بودن را در آنها تقویت می‌کند. آنها را تشویق کنید یک فعالیت جدید یاد بگیرند یا کتاب‌های جدید مطالعه و درباره آن با شما گفت‌وگو کنند.
ورزش تاثیر بسزایی در روحیه افراد سالمند دارد. آنها را به ورزش‌های مناسب دوران سالمندی تشویق کنید. البته در ورزش کردن احتیاط را فراموش نکنند. لازم است سالمندان پیش از ورزش حدود پنج دقیقه بدن خود را با راه رفتن آهسته و نرمش‌های سبک گرم کنند. آنها باید حرکات ورزشی را به آرامی انجام دهند تا مشکلی پیش نیاید. اما حواستان باشد در صورت بروز علائمی نظیر درد قفسه سینه، احساس تنگی نفس، سرگیجه، تاری دید، به‌هم‌خوردن تعادل بدنی، تهوع و استفراغ فورا به پزشک مراجعه کنید.
از همه مهم‌تر این است که برای مراقبت از والدین سالخورده که مستقل زندگی می کنند ، سالمند باید با افراد خانواده و فرزندان در ارتباط باشد. سالمندانی که با فرزندان و نوه‌های خود ارتباط خوبی دارند از روحیه بهتری برخوردارند. مهمانی‌های کوچک ترتیب بدهید و با آنها معاشرت کنید. اگر قرار است برای زندگی خود تصمیمی بگیرید یا وسیله‌ای خریداری کنید پدر و مادر سالمند خود را در جریان قرار دهید تا بدانند نظرشان برایتان مهم است.
به خواسته‌ها و نیازهای عاطفی افراد سالمند رسیدگی کنید تا احساسات منفی از آنها دور شده و حس و حال بهتری جایگزین آن شود.
اخبار پزشکی هر روز از توسعه و گسترش علم و یافتن راه‌های جدید برای پیشگیری و درمان بیماری‌های مختلف سخن می‌گوید اما تا به حال روشی معرفی نشده که با آن بتوان از فرآیند پیری و تغییرات فیزیک و شیمیایی که باعث از بین رفتن سلول‌های بدن میشود جلوگیری کرد. سالمندی مرحله‌ای از زندگی است که با رعایت نکات تغذیه‌ای و مراقبتی میتوان آن را به خوبی سپری کرد. پیشگیری از بیماری‌ها در سالمندان راهکاری است که می‌تواند نگرانی‌های سالمندی را کاهش دهد.
با افزایش سن، تحرک کمتر و یکجانشینی بدن شروع به فرسوده‌شدن می‌کند و بیماری‌های مختلفی به وجود می‌آید. از سوی دیگر ارتقای سطح بهداشت و سلامت باعث شده امید به زندگی افزایش یابد و جمعیت سالمند در سراسر جهان بیشتر شود. ناتوانی بعضی سالمندان و وجود بیماری‌های مختلف نیاز به مراقبت‌های پزشکی را بیشتر می‌کند. در این مواقع وجود پرستار سالمند هم واجب میشود. اما با راه‌هایی که در ادامه به آنها می‌پردازیم میتوان شیوه زندگی را اصلاح کرد و از بروز بیماری‌های وخیم دوران سالمندی مثل دیابت، بیماری‌های قلبی و سرطان پیشگیری کرد.
چکاب‌های دوره‌ای: پزشکان توصیه می‌کنند افراد پس از پنجاه سالگی برای چکاب‌های دوره‌ای به پزشک مراجعه کنند تا سلامت آنها با توجه به وضعیت بدنی و سابقه بیماری خانوادگی بررسی شود. مراجعه به متخصص قلب و عروق برای بررسی فشار خون، کلسترول و تری گلیسیرید بسیار ضروری است تا با تشخیص به موقع از بروز مشکلات قلبی پیشگیری شود. اگر افراد بالای هفتاد سال مایل به انجام فعالیت‌های ورزشی باشند یا دارای اضافه وزن و بیماری‌هایی نظیر دیابت، فشار خون بالا و… باشند بهتر است نوار قلب بگیرند تا از سلامت قلبشان مطمئن شوند.
پرستاری از سالمندان مبتلا به دیابت پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. دیابت بیماری مرموزی است که خود سبب بیماری‌های قلبی و کلیوی میشود و بسیاری از اختلالات در سالمندی را ایجاد می‌کند. برای بررسی آن به دکتر متخصص غدد باید مراجعه کرد تا با انجام آزمایشات بتوان از مشکلات بعدی جلوگیری کرد.
مراجعه به چشم‌پزشکی بعد از پنجاه سالگی حداقل یک‌بار در سال ضرورت دارد. ممکن است افراد علاوه بر ضعف بینایی به مشکلاتی همچون آب مروارید و آب سیاه دچار باشند. در این صورت انجام عمل جراحی توصیه میشود. خشکی چشم و پیرچشمی از مشکلات شایع دوران سالمندی است که نیاز به محافظت از بینایی را دوچندان می‌کند. بنابراین افراد باید تحت نظر چشم‌پزشک متخصص باشند.
ویزیت متخصص بیماری‌های تنفسی برای افرادی که بیش از بیست سال است سیگار می‌کشند ضروری است. در صورت وجود مشکل ممکن است لازم باشد این افراد به پزشک متخصص آسم و آلرژی مراجعه کنند.
درد و التهاب مفاصل یکی دیگر از مشکلات شایع دوران سالمندی است. افراد باید برای بررسی وضعیت مفاصل به پزشک متخصص مراجعه کنند. رژیم غذایی مناسب و کاهش وزن عوارض این بیماری را کمتر خواهد کرد.
تغذیه مناسب: تهیه غذاهای ساده و کم‌حجم مهم‌ترین توصیه پزشکان برای تغذیه سالمندان است. این غذاها باید به گونه‌ای باشد که نیاز سالمند به مواد مغذی در طول روز را تامین کند. مصرف مواد غذایی پرفیبر و کم‌نمک با چربی و کلسترول کم مثل لبنیات کم‌چرب باید در اولویت قرار بگیرد. مصرف روزانه شش تا هشت لیوان آب و مایعات در روز از بروز یبوست و کم‌آبی بدن سالمند جلوگیری می‌کند. منابع پروتئین با کیفیت بالا نظیر گوشت‌های کم‌چربی، مرغ، ماهی، سفیده تخممرغ، لبنیات کم‌چرب یا بدون چربی، غلات و حبوبات باید در برنامه غذایی وجود داشته باشد. مصرف ویتامین را فراموش نکنید. با افزایش سن جذب املاح و ویتامین‌ها کاهش می‌یابد. طبق توصیه پزشک از مکمل‌های ویتامین استفاده کنید. ولی در نظر داشته باشید تغذیه صحیح راه بهتری برای تامین املاح و ویتامین‌های مورد نیاز بدن است.
ورزش: ورزش یکی از را ه‌های موثر در پیشگیری از بیماری‌ها در سالمندان به شمار می‌آید. سالمندان باید با احتیاط ورزش کنند. حتما پیش از ورزش پنج دقیقه بدن خود را با راه رفتن آهسته و نرمش‌های سبک گرم کنند. پس از اتمام ورزش هم مجددا این کار را تکرار کنند تا ضربان قلب به حالت عادی برگردد.
سالمندان حرکات ورزشی را باید به آرامی انجام دهند. تمرین‌های هوازی، تمرین‌های انعطاف‌پذیری و تمرین‌های قدرتی بخش‌های اصلی برنامه ورزشی سالمندان محسوب میشود. پیاده‌روی بهترین تمرین هوازی برای آنهاست. در صورت وجود بیماری‌های مفصلی راه رفتن و انجام حرکات نرمشی در آب توصیه میشود. برای انعطاف‌پذیری انجام حرکات کششی مفید است. سالمند باید حرکات کششی را به آهستگی انجام دهد. تمرینات قدرتی بستگی به میزان آمادگی سالمند با وزنه یا بدون وزنه انجام میشود. البته حرکات بدون وزنه نظیر درازنشست و شنا رفتن روی زمین برای سالمندان مناسب‌تر هستند.
فقط در نظر داشته باشید در صورت بروز علائمی همچون درد قفسه سینه، احساس تنگی نفس، سرگیجه، تاری دید، به‌هم‌خوردن تعادل بدنی، تهوع و استفراغ فورا به پزشک مراجعه کنید.
اکثر سالمندان به دلیل کهولت سن و یا بیماری‌های خاصی نظیر سرطان، بیماری‌های قلبی و فشار خون به طور روزانه احتیاج به مصرف دارو دارند. مصرف هم‌زمان داروها اگر با آگاهی نباشد باعث ایجاد تداخل داروها و در نتیجه بروز مسمومیت دارویی میشود. تداخل دارویی در سالمندان مشکلات عدیده‌ای به وجود می‌آورد و حتی ممکن است منجر به مرگ شود. سالمندان بیشتر از سایر گروه‌های سنی دارو مصرف می‌کنند. در آمریکا بیش از 25 درصد از کل داروی مصرفی کشور را سالمندان استفاده می‌کنند. بنابراین سالمندان بیشتر در معرض مسمومیت قرار دارند و میزان مرگ و میر در آنها به دلیل ضعف بدنی بیشتر از سایر افراد است.
مصرف هم‌زمان داروهای مختلف در سالمندان آنها را در معرض خطرات ناشی از عوارض داروها و تداخلات دارویی قرار می‌دهد و عارضه‌های جانبی برایشان ایجاد می‌کند. اگر به نگهداری از سالمند در منزل می‌پردازید به مصرف داروهایش دقت کنید.
شاید این سوال برایتان به وجود آمده که تداخل دارویی و مسمومیت بر اثر آن در سالمندان چگونه پیش می‌آید؟ معمولا مصرف دوز تکراری به دلیل اختلال حواس و فراموشی، مصرف داروی اشتباه به خاطر ضعف بینایی، مصرف اشتباه داروهای دیگر اعضای خانواده و یا خوردن داروهای غیرخوراکی باعث بروز مسمومیت دارویی میشود. از طرف دیگر با افزایش سن در سالمندان بدن آنها دچار تغییرات فیزیولوژی میشود و عملکرد کبد و کلیه کاهش پیدا می‌کند در نتیجه توانایی سالمند در متابولیزه کردن دارو کاهش می‌یابد. سالمندانی که به سرطان مبتلا هستند به جز شیمی‌درمانی که بخشی از درمان آنهاست نیاز به مصرف داروهای متعدد برای درمان دیگر بیماری‌هایشان دارند که احتمال تداخل دارویی و مسمومیت را افزایش می‌دهد. گاهی اوقات داروهای معمول باعث بروز سرگیجه در سالمندان میشود و همین می‌تواند مصرف اشتباه داروهای دیگر را در پی داشته باشد و تداخل دارویی سالمند را دچار مسمومیت کند.
مسمومیت با دارو نشانه‌هایی دارد که با مشاهده آن در فرد سالمند باید فورا برای انتقال او به مراکز درمانی اقدام کرد. کلمه «CLEAR» را به خاطر داشته باشید هر حرف این کلمه برای یک نشانه در نظر گرفته شده است.
پس از تایید مسمومیت دارویی سالمند باید با توجه به نوع مسمومیت احیای قلبی، سمیت‌زدایی و درمان شود. رفع سموم از طریق دستگاه گوارش در سالمندان با انجام شست‌وشوی معده و استفاده از زغال فعال انجام میشود.
زمانی که نزد پزشک هستید به تجویز داروها دقت کنید. مشکلات و بیماری‌های دیگر را حتما به اطلاع پزشک برسانید، داروهایی که قبلا مصرف می‌شده را به پزشک نشان دهید. اگر سالمند از داروهای گیاهی و یا محصولات بدون نسخه استفاده می‌کند حتما با پزشک در میان بگذارید تا داروهای مناسب را تجویز کند. در این مواقع بهتر است فردی از بستگان سالمند به همراه او به پزشک مراجعه کند تا اطلاعات کامل‌تری را در اختیار پزشک قرار دهد.
یکی دیگر از اقداماتی که احتمال بروز تداخل دارویی و مسمومیت بر اثر آن را کاهش می‌دهد مراجعه به تعداد پزشک محدود برای درمان سالمند است. وقتی تعداد افرادی که به دارودرمانی سالمندان می‌پردازند کمتر باشند احتمال بروز مسمومیت کاهش می‌یابد. بسیاری از سالمندان به پزشک خانوادگی خود مراجعه می‌کنند تا با توجه به دانستن سابقه بیماری و رژیم غذایی مراقبت‌های لازم را از سالمند به عمل آورد.
پس از تهیه داروها مشخصات آنها را بخوانید و از عوارض احتمالی آن آگاه شوید. برای مثال بعضی داروها حتما باید به صورت ناشتا خورده شوند. گروهی از داروها را میتوان با آب‌میوه یا شیر مصرف کرد در حالی که بعضی داروها فقط باید با آب خورده شوند.
استفاده از جعبه‌های دارویی برای سالمندانی که خودشان داروها را مصرف می‌کنند بسیار کمک‌کننده است. این جعبه‌ها بر اساس روزهای هفته تقسیم شده است و زمان صبح، ظهر و شب در آنها مشخص شده است. در نتیجه احتمال مصرف اشتباه دارو کاهش پیدا خواهد کرد.
نگهداری سالمند در منزل به‌دلیل ناتوانی بدنی و ضعف حافظه پیچیدگی‌های خاصی دارد. یکی از مشکلات شایعی که بسیاری از سالمندانی که خانه‌نشین شده‌اند با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند افسردگی است. حتما شنیده‌اید که از افسردگی با عنوان سرماخوردگی روان یاد می‌کنند. علائم این اختلال روانی در دوران سالمندی بیشتر بروز می‌کند. سالمندان افسرده باید مورد توجه قرار بگیرند تا به موقع درمان شوند. اگر والدین شما به این عارضه دچار شده‌اند بهتر است درمان آنها را پیگیری کنید تا از بروز مشکلات بیشتر برای آنها و اطرافیان جلوگیری کنید.
البته باید به این نکته توجه داشت تشخیص افسردگی در سالمندان کار آسانی نیست و حتما باید متخصص روان‌شناس بالینی آن را تشخیص دهد. افسردگی بالینی بسیار در سالمندان دیده میشود اما نباید تصور شود که این عارضه طبیعی است و نیاز به درمان ندارد.
در کل افسردگی چند نشانه دارد. احساس غم و اندوه، لذت نبردن از تفریح، احساس بی‌ارزش بودن، احساس سربار بودن، بی‌توجه بودن به بهداشت شخصی، عدم استفاده از داروها، ضعف حافظه، دردهای بی‌دلیل و ناگهانی، اختلال در خواب و بی‌خوابی، مدام به فکر مرگ بودن و… از علامت‌های افسردگی هستند. افسردگی آسیب‌های زیادی برای سالمندان دارد. گوشه‌گیری، تحریک‌پذیری و رنجش بیش از اندازه نمونه‌هایی از آسیب‌های افسردگی در سالمندان است.
سالمندان به دلیل مواجهه با تغییرات در زندگی نظیر بازنشستگی، مرگ همسر یا اعضای خانواده و دوستان هم‌سن و عوض کردن مکان زندگی در معرض افسردگی هستند. نداشتن حمایت اجتماعی، مصرف بعضی از داروها، سوء مصرف مواد مخدر، استرس، سابقه خانوادگی افسردگی شدید، تنها زندگی کردن، ترس از مرگ و… هم می‌توانند ابتلای سالمندان به افسردگی را افزایش دهند. علاوه بر استرس بروز تغییرات شیمیایی در سلول‌هال مغزی نیز احتمال افسردگی در سالمندان را افزایش می‌دهد.
وجود افسردگی در کنار بیماری‌ها و ناتوانی جسمی سالمند مشکلات را بیشتر می‌کند. سالمندی که به افسردگی مبتلاست توانی برای درمان سایر بیماری‌هایش ندارد. افسردگی در سالمندان زمان بیشتری طول می‌کشد و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و مرگ را در آنها افزایش می‌دهد.
اگر شما با سالمندی زندگی می‌کنید یا از او مراقبت می‌کنید بهتر است به حرفهای او با صبر و حوصله گوش بدهید. حمایت عاطفی خود را به او ابراز کنید. با او درباره موضوعاتی صحبت کنید که امید را در دلش زنده کند. اگر فرد سالمند با شما از احساساتش حرف زد او را سرزنش نکنید.
تنهایی و انزوا یکی از مهم‌ترین دلایل افسردگی در سالمندان است. باید ترتیبی بدهید که سالمند اقوام، آشنایان و دوستان خود را دیدار کند. اگر روند تنهایی ادامه داشته باشد قطعا افسردگی روز به روز تشدید شده و مشکلات بیشتری هم برای سالمند و هم اطرافیانش ایجاد میشود.
مهم است برای سالمند شرایطی را به وجود بیاورید که از زندگی لذت ببرد. پیاده‌روی و قدم زدن در فضای سبز، ترتیب دادن یک گردش خارج شهر، تماشای فیلم و هر کاری که سالمند به آن علاقه دارد می‌تواند از میزان افسردگی بکاهد. حتی اگر سالمند شما توان حرکتی ندارد با کمک ویلچر او را به فضای آزاد ببرید تا روحیه‌اش بهتر شود.
یک برنامه منظم روزانه برای سالمندتان در نظر بگیرید. در این برنامه حتما بخشی را به دیدار با دوستان و بستگان اختصاص دهید. سالمند با بازگویی خاطرات گذشته حس بهتری پیدا خواهد کرد و روابط اجتماعی او تقویت خواهد شد.
در کنار این رفتارها یادتان باشد توجه به سالمند بیش از هر چیز در کاهش افسردگی او نقش دارد. تهیه غذای دلخواه، توجه به لباس، گوش دادن به حرف‌ها و خاطرات آنها حس توجه را به سالمندان القا می‌کند و باعث میشود حال روحی بهتری داشته باشند.
به طور معمول درمان‌های مختلفی برای افسردگی سالمندان در نظر گرفته میشود. دارودرمانی، روان‌درمانی و در موارد خاص درمان با شوک شیوه‌های درمانی رایج در این حوزه هستند. سالمندانی که علاقه‌ای به مصرف دارو ندارند یا تداخل داروهای مصرفی با داروهای ضدافسردگی برایشان مشکل‌ساز میشود بیشتر از خدمات روان‌درمانی استفاده می‌کنند. اما درمان مطلوب از نظر بسیاری از پزشکان روان‌درمانی به همراه استفاده از داروهای ضدافسردگی اس
نگهداری از سالمند مبتلا به آایمر چالش‌ها و مشکلات خاص خود را دارد. این سالمندان از نظر ذهنی و در موارد حاد از نظر وضعیت جسمی، شرایط کاملا متفاوتی با سایر سالمندان دارند. بنابراین نیازمند مراقبت‌های ویژه و رفتار خاص خود هستند. اگر شما نیز در خانه خود یک سالمند مبتلا به آایمر دارید؛ و قصد دارید شخصا از او پرستاری و مراقبت کنید؛ بهتر است برای انجام درست این کار برنامه دقیق‌تری داشته باشید. برای نگهداری از سالمند در منزل باید با ویژگی‌های اصلی بیماری آایمر آشنا شوید؛ و سپس بنا بر این ویژگی‌ها، بتوانید روش و رفتار مناسبی برای انجام امور این فرد در نظر بگیرید. برای اطلاعات بیشتر با ادامه این نوشته وبسایت سپید گستر همراه ما باشید.
آایمر یک بیماری پیش‌رونده است. این مسئله به این معناست که این بیماری در ابتدا بسیار ضعیف و جزئی بوده، اما به مرور توسعه یافته و جدی و جدی‌تر میشود. معمولا افراد در سنین پیری دچار بیماری آایمر می‌شوند. نشانه‌های اولیه این بیماری، فراموشی‌های کوچک است؛ اما هرچه از زمان آن می‌گذرد تعدد، توالی و شدت این فراموشی‌های ذهنی بیشتر میشود.
به عنوان مثال در ابتدا بیمار ممکن است یک شماره تلفن همیشگی را فراموش کند؛ اما در نسخه‌های شدیدتر ممکن است حتی نام خود را فراموش کرده و یا قادر به تشخیص زمان و مکان نباشد. شدت این بیماری گاهی چنان زیاد میشود که متاسفانه بیمار حتی مسائل شخصی مثل اجابت مزاج را نیز فراموش می‌کند.
نکته دیگر درباره بیماری آایمر این است که درمان کاملی ندارد. البته داروها و درمان‌های موجود می‌توانند سرعت رشد بیماری را کاهش داده و آن را تا حدودی کنترل کنند. همین موضوع هم دست‌آورد کمی نیست. بنابراین در صورت ایجاد نشانه‌های اولیه بیماری، بهتر است هرچه زودتر سالمند مبتلا به آایمر را وارد فرآیند درمان کنید؛ این کار هم موجب بالا رفتن کیفیت زندگی فرد بیمار و هم همراهان او خواهد شد.
این کار سختی‌های خاص خود را دارد. پس شاید اولین توصیه به پرستار چنین فردی، داشتن صبوری است. اگر شما به اندازه کافی صبور نباشید؛ احتمالا خیلی زود از شرایط موجود خسته خواهید شد. بنابراین صبوری در رفتار و اعمال را همیشه در نظر داشته باشید. این افراد معمولا کارهایی غیرمعمول می‌کنند؛ که تا جای ممکن باید در این شرایط از آنها مراقبت کرد.
همچنین گاهی دچار بداخلاقی و بدرفتاری می‌شوند. در این شرایط باید در درجه اول بدانید که این مسئله عمدی نیست و بنابراین با آنها ترش رویی نکنید. در ثانی توجه کنید که در برابر این رفتارها و خواسته‌های غیرمنطقی، بهترین روش بی‌اعتنایی است. البته منظور بی‌احترامی به این افراد نیست. اما تجربه ثابت کرده است که این روش موجب میشود به مرور این خواسته‌ها و رفتارها کاهش یابد. در مقابل بهتر است با صحبت مداوم، یادآوری خاطرات و تشویق کردن سالمند مبتلا، شرایط او را بهبود دهید.
نکته دیگر نظم در انجام امور روزانه است. وجود نظم در امور روزانه به بهبود رفتار سالمند مبتلا به آایمر کمک می‌کند. به عنوان مثال باید ساعات دقیقی را برای خواب، بیماری، صرف نهار، حمام کردن و… در نظر بگیرید. این ساعات دقیق کمک می‌کند بیمار شما راحت‌تر بتواند موارد ضروری را به یاد آورده و در نهایت رفتار بهتری داشته باشید.
اما آخرین نکته توجه به خودتان و هماهنگی کامل افراد خانواده است. در واقع اگر بجز شما و فرد سالمند، افراد دیگری نیز در خانه با شما زندگی می‌کنند؛ بهتر است آنها نیز در مسیر نگهداری از سالمند با شما در هماهنگی کامل باشند. حقیقت آن است که نگهداری از چنین سالمندی نیازمند یاری و همکاری همه افراد خانواده است. در نهایت گاهی خود را از این فضا دور کرده و استراحت کنید؛ تا بتوانید پس از بازیابی انرژی از دست رفته، با انرژی و شرایط بهتری کار را ادامه دهید.
نگهداری از کودکان معلول جسمی و حرکتی در منزل دارای پیچیدگی‌های خاصی است. این کودکان، همان شور و شوق کودکانه را دارند؛ اما محدودیت‌های جسمی به آنها اجازه فعالیت‌های معمول را نمی‌دهد. معلولیت‌های جسمی یا حرکتی بسیار متفاوت هستند. از محدودیت‌های حرکتی در دست و پا، تا نابینایی و ناشنوایی، همگی از جمله مواردی است که ممکن است کودکان از بدو تولد و یا بر اثر حادثه با آن درگیر شوند. طبیعتا این کودکان شرایط ویژه و خاصی داشته و پرستاری از آنها در منزل کاری دشوارتر و البته حساس‌تر است. در این نوشته وبسایت خدمات پرستاری سپید گستر، چند نکته مهم را در زمینه معلولیت‌های جسمی حرکتی، به‌طور خلاصه مطرح می‌کنیم.
کودکان دچار معلولیت‌های جسمی حرکتی، معمولا دارای نقص در یکی از اندام‌های حرکتی اصلی، یعنی دست یا پا هستند. همچنین این معلولیت‌ها دارای طیف گسترده‌ای از نظر شدت ناتوانی ایجاد شده هستند.
پرستار کودک در منزل در نگهداری از این کودکان باید نکات زیادی را در نظر بگیرد. نکاتی که باعث افزایش کیفیت زندگی فرد در حال و آینده خواهد شد.
اولین نکته استفاده تمام و کمال از کودک در انجام امور شخصی است. هر کودک معلولی با هر سطح از ناتوانی، در نهایت قادر است درصد مشخصی از فعالیت‌های شخصی خود را انجام دهد. این روش تربیتی اجازه می‌دهد تا کودک رشد و نمو بهتری داشته باشد؛ به مرور توانایی‌های خود را گسترش دهد؛ و در نهایت از اعتماد به نفس بالاتری برای انجام امور خود برخوردار باشد.
فراموش نکنید که هر کودک معلولی روزی تبدیل به نوجوان، جوان، بزرگسال و در نهایت سالمند خواهد شد. مراقبت و نگهداری از این کودکان نمی‌تواند فرآیندی همیشگی باشد؛ و اگر باشد نیز باید روز به روز از میزان آن کاسته شود. بنابراین بسیار مهم است که فرد معلول، تا حد توان از پس مسائل شخصی خود برآید.
این وظیفه پرستار کودک است که در این راه قدم برداشته و با صبوری و حوصله زیاد، به آموزش کودک در حین مراقبت از او بپردازد.
این کودکان به نسبت سایر کودکان تحرک کمتری داشته و در معرض آلودگی‌های خاصی هستند. بنابراین بهداشت شخصی کودک بسیار مهم بوده و باعث سلامت بیشتر و احساس روانی بهتر آنها خواهد شد. حمام مرتب، شستشوی دست و صورت، مسواک زدن و… از جمله این موارد است که پرستار کودک باید به‌طور منظم پیگیر انجام آنها باشد.
تغذیه کودک معلول جسمی حرکتی، از دیگر نکات مهمی است که باید به آن توجه شود. در زمینه تغذیه علاوه بر نوع مواد غذایی، شکل سرو کردن غذا برای این کودکان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. همانطور که گفته شد، درصد ناتوانی این کودکان بسیار متفاوت است؛ اما اگر کودک مدنظر شما در زمینه در دست گرفتن قاشق و خوردن غذا به‌صورت شخصی مشکل دارد؛ باید توجه بیشتری در این زمینه داشته باشید.
خوشبختانه وسایل کمکی خاصی برای بهتر شدن شرایط غذا خوردن این کودکان فراهم شده است؛ که استفاده از آنها توصیه میشود. از جمله این وسایل میتوان به صندلی مخصوص و ظروف و قاشق‌های مخصوص اشاره کرد، که استفاده و کنترل آنها ساده‌تر است.
آخرین موضوع در زمینه نگهداری از کودک معلول جسمی حرکتی، حفظ شخصیت کودک، توجه به روابط انسانی او و کمک به او برای ایجاد ارتباط با سایر افراد است. متاسفانه این کودکان به دلیل تفاوت‌ها و محدودیت‌هایی که دارند؛ از اعتماد به نفس کمی برخوردار بوده و توانایی برقراری ارتباط درست و سازنده را با دیگران ندارند. آموزش پذیرش این تفاوت‌ها، تاکید روی توانایی‌های دیگر و آموزش روش‌های برقراری ارتباط، از جمله مواردی است که زندگی و آینده این افراد را می‌تواند تحت تاثیر مثبت قرار دهد.
رفتار مناسب با سالمند از جمله مهارت‌های بسیار مهمی است که پرستار سالمند باید به آن تسلط داشته باشد. سالمندان اگرچه در سنین پیری مانند یک کودک نیازمند مراقبت و نگهداری توسط یک پرستار شده‌اند؛ اما روحیات و شخصیت آنها به‌گونه‌ای است که به شدت به نوع رفتار پرستار خود حساس هستند. در این مقاله به این موضوع مهم پرداخته شده است؛ و نکات مهمی در این زمینه مطرح شده است.
کهن‌سالی با نشانه‌های ساده‌ای خود را نشان می‌دهد. شما از یک فرد کهن‌سال نمی‌توانید انتظار داشته باشید به خوبی یک جوان بشوند، واکنش نشان دهد و سریع پاسخ گوید. او در همه امور تا حدود زیادی تحلیل رفته است. بنابراین باید بتوانید با رعایت آرامش با او سخن بگویید؛ حال او را جویا شوید و اموراتش را به سرانجام برسانید. به عنوان مثال باید با سرعت کمتر و شمرده‌تر با او صحبت کنید. همین‌طور باید کمی حجم صدای خود را افزایش دهید، تا به‌درستی صحبت‌های شما را بشنود.
البته این مسائل در مورد همه سالمندان یکسان نیست. در واقع افراد مختلف دارای ضعف‌های متفاوتی در توانایی‌های خود هستند. درک این تفاوت‌ها و هماهنگ شدن با شرایط او و همچنین چگونگی رفتار با سالمندان ،از دیگر مواردی است که یک پرستار سالمند باید به آن توجه کند.
یکی از نشانه‌های متداول سالمند شدن، کاهش توانایی‌های گوناگون فرد است. در واقع علت حضور پرستار سالمند جبران همین نقاط ضعف است. اما توجه به این نکته بسیار مهم است که سالمندان نباید احساس بی‌مصرف بودن و ناتوانی کامل داشته باشند. یک پرستار خوب و با تجربه پرستاری است که می‌تواند از خود سالمند برای انجام امور کمک بگیرد. البته منظور این نیست که سالمند را به سختی بیندازید؛ اما انجام امور ساده و کارهای روتین، که در حد توانایی‌های فرد باشد؛ می‌تواند در بهبود روحیه فرد بسیار موثر واقع شود؛ و البته کار پرستار را ساده‌تر کند.
سالمندان دوست دارند که احساس کنند مفید هستند؛ و حداقل بخش کوچکی از فعالیت‌های شخصی خود را شخصا بر عهده داشته و در اموری مشارکت کنند.
کودکان و سالمندان هر دو از نظر توانایی‌های فردی دارای محدودیت‌هایی هستند. اما فراموش نکنید که سالمندان پیش از این و در گذشته‌ای نه‌چندان دور، جوانانی برومند و میانسالانی باتجربه بوده‌اند. بنابراین در صورتی که رفتاری کودکانه، دستوری و از سر اجبار با آنها داشته باشید؛ خیلی زود دچار مشکل ارتباطی با آنها خواهید شد.
یک پرستار سالمند خوب، به خوبی این نکته را درک می‌کند. کاملا متوجه میشود که ناتوانی‌های جسمی ارتباطی با ویژگی‌های شخصیتی و ذهنی ندارد؛ و بنابر همین ویژگی‌ها، رفتاری توام با احترام سن و سال و شخصیت فرد سالمند ارائه می‌دهد.
سالمندان یکجانشین، به فراخور مشکلات جسمی خود، بیش از سایرین ممکن است دچار مشکلات روحی و افسردگی شوند. این شرایط ممکن است باعث شکل‌گیری رفتارهای نامتعارفی مثل پرخاشگری، بی‌حوصلگی، مقاومت در برابر امور درمانی و بهداشتی و سایر موارد شوند. یک پرستار حرفهای باید بتواند با درک شرایط خاص سالمند، صبورانه و از سر مهر با آنها برخورد کند.
سالمندان مملو از تجارب آموزنده، داستان‌های شیرین و خاطرات جذاب هستند. بنابراین هم‌صحبتی با آنها فرصتی مغتنم است تا از تجارب آنها بهره ببرید. این ویژگی می‌تواند علاوه بر لذت‌بخش شدن ساعات مراقبت و کنار یکدیگر بودن، عزت نفس را در سالمند افزایش داده و موجب شود که شرایط روحی بهتری داشته باشند.
استفاده از روروک برای کودک همواره مورد اختلاف نظر صاحب‌نظران و سوال بسیاری از والدین است. آیا استفاده از روروک به کودک آسیب می‌رساند؟ اگر نگهداری از کودک در منزل بر عهده شماست و کودکتان به سنی رسیده که می‌تواند از روروک استفاده کند در این مقاله با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری در این باره در اختیارتان قرار دهیم.
کودکان به طور معمول در سن یازده تا سیزده ماهگی به راه می‌افتند. اگر کودک در زمانی زودتر از زمان گفته شده راه برود در سن نوجوانی و جوانی دچار زانودرد و کمردرد خواهد شد.
کارشناسان به چند دلیل با راه رفتن کودک با روروک مخالفت می‌کنند. آنها معتقدند کودک باید روال فیزیولوژیک خود را سپری کند و سپس در زمان مناسب راه بیفتد. پدر و مادر نباید کودک را زودتر از موعد به راه رفتن تشویق کنند یا با استفاده از روروک زمینه راه افتادن کودک را فراهم کنند. راه رفتن نادرست با روروک تاثیرات بسیار بدی بر استخوان‌های ران و ساق پای کودک خواهد گذاشت.
روروک راستایی در مفاصل کودک را تحت تاثیر قرار می‌دهد. زمانی که کودک در روروک است تنها از طریق پنجه پا با سطح زمین در تماس است و این کار حس خوبی در کودک ایجاد نمی‌کند. اگر ارتفاع روروک به درستی تنظیم نشود کودک عادت می‌کند روی پنجه راه برود و این به مرور زمان روی حالت کودک تاثیر می‌گذارد.
زمانی که کودک در روروک قرار دارد نمی‌تواند پاهایش را ببیند و روند تکامل حرکتی کودک به تاخیر می‌افتد. به این نکته توجه کنید که زمانی که ستون مهره‌های کودک تکامل لازم را پیدا کند کودک سعی می‌کند بایستد. اگر زودتر از این زمان کودک از روروک استفاده کند قطعا در آینده دچار کمردردهای مزمن خواهد شد. این موضوع درباره زودتر از موعد نشاندن کودک نیز صدق می‌کند.
تحقیقی در آمریکا نشان داده است کودکانی که از روروک استفاده می‌کنند کمتر از دیگر کودکان روی زمین به دنبال چیزی می‌گردند و قوه بینایی و میدان دیدشان محدودیت پیدا می‌کند. از طرف دیگر رشد هوشی کودکانی که روی روروک می‌نشینند نسبت به هم‌سالانشان کندتر است و مدت زمان بیشتری طول می‌کشد برای اینکه بتوانند روی زمین بخزند، بشینند و راه بروند.
استفاده از روروک بیشترین تاثیر را روی افزایش قدرت ساق پاهای کودک دارد ولی بر توان حرکتی لگن و ران‌ها بی‌تاثیر است. روروک باعث میشود کودک به تنهایی برای ایستادن تلاش نکند.
یکی از مضرات روروک امکان دسترسی کودکان به نقاط خطرناک مانند اتاق‌های دیگر، پریز برق، شومینه، بخاری، آشپزخانه و یا محوطه باز منزل مانند حیاط و استخر است. همچنین ممکن است کودک در اثر سرعت روروک با جایی برخورد کند یا از پله‌ها سقوط کند. افتادن یکی از علت‌های اصلی صدمه کودکانی است که از روروک استفاده می‌کنند. در این صورت آسیب‌دیدگی کودک و شکستگی در سر، دست و پا را نیز در پی خواهد داشت.
گزارش‌هایی نیز از مسمومیت کودکانی که به علت استفاده از روروک به مواد خطرناک مانند شوینده‌ها یا سموم گیاهی و کش‌ها دسترسی پیدا کرده‌اند ارائه شده است.
در آمریکا و کانادا با تلاش پزشکان کودک، فروش روروک ممنوع اعلام شده است و حتی جریمه‌هایی برای فروشندگان آن در نظر گرفته شده است.
برای راه افتادن کودک والدین باید برای او ایجاد انگیزه کنند. یکی از راه‌های ایجاد انگیزه قرار دادن اسباب‌بازی در فاصله‌ای دور از دسترس کودک است تا او را تشویق کند برای برداشتن آن خود را به اسباب‌بازی برساند.
راه دیگر این است که پدر یا مادر کمی دورتر روی پا به صورت نیم‌خیز بایستد و آغوشش را برای بغل کردن کودک باز کند تا کودک خودش را به آنها برساند. پدر و مادر باید حوصله به خرج دهند تا زمان مناسب راه رفتن کودک فرا برسد.
دل درد نوزاد یکی از دردهای رایجی است که والدین را نگران و درمانده می‌کند. سیستم گوارشی کودک نیاز به زمان برای رشد و کامل شدن دارد بنابراین مشکلاتی نظیر نفخ، رفلاکس، یبوست، استفراغ و اسهال باعث ناراحتی و دل درد در او میشود. در این مقاله به دلایل دل درد در نوزادان می‌پردازیم.
اگر خودتان نگهداری کودک در منزل را بر عهده دارید یا پرستار کودک وظیفه رسیدگی به دلبندتان را دارد آشنایی با دلایل دل درد نوزاد به شما کمک می‌کند بهتر بتوانید علت درد را شناسایی و برای آرام کردن کودکتان اقدام کنید.
دستگاه گوارش نوزاد هنوز تکامل پیدا نکرده است و گاز در معده به دلیل باکتری‌های موجود در سیستم گوارشی، گریه نوزاد، شیر خوردن و ورود هوای اضافی ایجاد میشود. با ورود گاز در روده‌های نوزاد شکم او معمولا کمی متورم میشود و نوزاد شروع به نق زدن و گریه می‌کند. گریه کردن نیز باعث ورود هوای بیشتر به روده‌هایش شده و درد را تشدید می‌کند. این دردها معمولا در ماه دوم زندگی نوزاد به اوج خود می‌رسد اما کاملا طبیعی است و جای نگرانی ندارد.
برای برطرف کردن نفخ نوزاد باید نوزاد را خوابانده و پاهایش را به آرامی مانند دوچرخه زدن حرکت دهید. البته این کار را به آرامی انجام دهید. اگر این کار اثری نداشت از قطره سایمیتی استفاده کنید. این قطره کاملا بی‌ضرر است و دل درد نوزادان را برطرف می‌کند.
رفلاکس معده به شکل بیرون ریختن آب دهان کودک خود را نشان می‌دهد. بیشتر نوزادان به دلیل عدم تکامل دستگاه گوارش دچار رفلاکس معده می‌شوند. معمولا نوزاد شیر را سریع و به مقدار زیاد می‌خورد. شیر قبل از هضم کامل به دلیل ضعف معده و مری به راحتی در دستگاه گوارش بالا می‌آید.
برای جلوگیری از ایجاد رفلاکس در نوزاد بهتر است هنگام شیر دادن به نوزاد کمی وقفه ایجاد کنید تا آروغ بزند و غذا فرصت برای هضم شدن داشته باشد. با این کار باد اضافی وارد روده نوزاد نمی‌شود و در نتیجه دل درد نمی‌گیرد.
پس از اینکه نوزاد از خوردن شیر سیر شد حتما باید آروغش را بزند. بدن کودک را در وضعیتی قرار دهید که بتواند راحت آروغ بزند. با مالیدن پشت کودک یا خواباندن آن به پهلو و ماساژ پهلوی دیگر کودک به او کمک می‌کنید راحت‌تر آروغ بزند. البته این نکته را به خاطر داشته باشید که به مدت بیست دقیقه پس از شیر خوردن کودک را نخوابانید و در حالت ایستاده نگه دارید تا غذایش هضم شود.
اگر رفلاکس در نوزاد شدید باشد معمولا به شدت گریه می‌کند. سرفه کردن، تنفس مشکل، استفراغ و… نیز در این نوزادان به وجود می‌آید. در این موارد حتما به پزشک مراجعه کنید.
یبوست در نوزادان معمولا به دلیل تغییر غذا اتفاق می‌افتد. اگر شیر خشک جایگزین شیر مادر شود و یا برعکس و یا غذای جامد به تغذیه کودک اضافه شود کودک دچار یبوست میشود. اگر نوزاد در حین مدفوع به خود فشار می‌آورد و رنگ مدفوعش تیره است یبوست دارد.
معمولا برای درمان یبوست نوزاد با توجه به سن او آب سیب یا آب گلابی تاثیر بسیار خوبی دارد. در بعضی مواقع نیز پزشک شیاف گلیسیرین تجویز می‌کند. این شیاف با چرب کردن مجرای خروج مدفوع باعث میشود دفع راحت‌تر صورت بگیرد.
نوزاد به دلیل قرار گرفتن در معرض ویروس دچار اسهال میشود. این ویروس ممکن است از کودک دیگری به او منتقل شده باشد یا از طریق غذای آلوده وارد بدنش شود. برای درمان اسهال، اگر کودکتان سنی دارد که می‌تواند به جز شیر، مواد غذایی دیگر بخورد موز، پوره سیب، نان تست و برنج بسیار مفید است.
اسهال در کودکان در صورت ادامه داشتن بسیار خطرناک است و بدن کودک را دچار کم‌آبی می‌کند. در این موارد حتما باید به پزشک مراجعه کرد.
اختلال خواب در سالمندان یکی از مشکلاتی است که بر کیفیت زندگی آنها اثر مستقیم دارد. تحقیقات نشان داده اختلال خواب سومین مشکل بزرگ سالمندان است که برای درمان آن به پزشک مراجعه می‌کنند. خواب مناسب و کافی نقش مهمی در سلامتی دارد. بدن انسان در طول زمان خوابیدن استراحت می‌کند تا انرژی از دست رفته را دوباره به دست بیاورد و برای فعالیت‌های جسمی و فکری آماده شود.
خواب شبانه بهترین زمان خوابیدن برای سالمندان است. سالمندان به حدود 7 تا 8 ساعت خواب شبانه نیاز دارند. اگر وظیفه نگهداری از سالمندان را بر عهده دارید یا این وظیفه را به پرستار سالمند سپرده‌اید در این مقاله همراه ما باشید تا با دلایل اختلال خواب در افراد سالمند و راهکارهایی برای بهبود آن آشنا شوید.
معمولا افراد از سن 65 سالگی به بعد دچار اختلال خواب می‌شوند. سالمندان معمولا به زودی به خواب نمی‌روند و حداقل نیم ساعت طول می‌کشد تا بخوابند. خواب آنها عمیق نیست و در فواصل زمانی کم از خواب بیدار می‌شوند. سالمندان نسبت به صدا، نور و روشنایی، گرما و سرما حساسیت بیشتری دارند و این عوامل نیز بر کیفیت خواب آنها اثر می‌گذارد.
درد در اعضای بدن و ابتلا به بیماری‌های مختلف از عمده‌ترین دلایل اختلال خواب در سالمندان به شمار می‌آید. بیماری‌های قلب و عروق، آرتروز، بیماری‌های گوارشی، اضطراب، پارکینسون، مشکلات تنفسی و… بدخوابی در سالمندان را ایجاد می‌کنند.
گاهی سالمند به دلیل چاقی یا مشکلات تنفسی، بر اثر قطع موقت تنفس هنگام خواب بیدار میشود و پس از آن به سختی به خواب می‌رود. سندروم پای بی‌قرار یا حرکت‌های اندام‌های فوقانی بدن از دلایل دیگری است که باعث از خواب پریدن‌های مکرر در سالمندان میشود.
یکی از شایع‌ترین دلایل اختلال خواب در افراد سالمند عوارض مصرف بعضی از داروهاست. حتی مصرف قرص خواب اگر به صورت خودسرانه و به مدت طولانی انجام شود باعث بی‌خوابی خواهد شد.
کابوس‌های شبانه یکی دیگر از عوامل اختلال خواب در افراد مسن است. سالمندان کمتر از افراد جوان در طول شب رویا می‌بینند. در مغز فرد سالمند کنش‌هایی هنگام خواب شکل می‌گیرد که ممکن است رویای خوشایند یا ناخوشایند یا حتی ترسناک ببیند. معمولا سالمندانی که خواب‌های ترسناک می‌بینند به اختلالات روانی نظیر افسردگی، اضطراب و… دچار هستند یا تجربه‌های ناخوشایندی مانند سوگ عزیزان را از سر گذرانده‌اند.
اختلال خواب در سالمندان عوارضی نظیر خستگی، اختلال حافظه، ضعف عمومی، تحریک‌پذیری، سردرد، اضطراب، افزایش فشار خون، چرت زدن در طول روز و… را به همراه دارد. تحقیقات نشان می‌دهد کم‌خوابی در سالمندان، افزایش اشتها در نتیجه افزایش وزن و چاقی را در پی خواهد داشت.
سالمندان باید
تغذیه کودک یکی از مهم‌ترین مولفه‌های رشد او محسوب میشود. ویتامین‌ها و مواد معدنی باید در برنامه غذایی کودکان وجود داشته باشد تا مواد لازم برای فعالیت‌های جسمی و ذهنی کودک فراهم شود. در این مقاله با اهمیت مصرف ویتامین ها و املاح برای کودکان و ویتامین‌ها و املاح ضروری برای آنها آشنا خواهیم شد.
اگر خودتان نگهداری از کودک در منزل را بر عهده دارید به تغذیه او و مصرف ویتامین‌ها اهمیت دهید تا فرزند دلبندتان دچار خرابی دندان، کم‌مویی، ضعف سیستم ایمنی، پوکی استخوان، کندی رشد قد و… نشود.
مصرف ویتامین A برای رشد سلول‌ها و بافت‌های بدن کودکان ضروری است. تخممرغ، شیر، پرتقال، سیب‌زمینی، کدو حلوایی و هویج و به طور کلی سبزیجات زرد و نارنجی منبع غنی ویتامین A هستند که به تقویت بینایی، رشد بهتر پوست، مو و ناخن، استخوان‌ها و تقویت سیستم ایمنی بدن کودک کمک می‌کنند.
کمبود ویتامین A در کودکان خشکی پوست را به همراه خواهد داشت و احتمال مرگ ناشی از عفونت را افزایش می‌دهد.
ویتامین B برای تقویت سوخت‌وساز بدن کودک و رشد ذهنی او ضرورت دارد. کمبود ویتامین B در عملکرد سیستم عصبی کودکان اختلال ایجاد می‌کند و بر توانایی یادگیری آنها تاثیر منفی می‌گذارد. پوست بسیار خشک یا بسیار چرب و وجود آکنه هم می‌تواند پیامد کمبود ویتامین B در کودکان باشد. شیر، پنیر، گوشت قرمز، آجیل، تخممرغ، ماهی، نان ذرت، سویا، لوبیا و غلات منابع غنی ویتامین B محسوب می‌شوند. حتما این مواد غذایی را در برنامه تغذیه روزانه کودک خود قرار دهید.
مصرف ویتامین C بسیار در رشد ماهیچه‌ها و بافت بدن کودکان تاثیرگذار است و برای سلامت پوست آنها ضروری است. این ویتامین به ساخت کلاژن کمک کرده و باعث میشود آهن موجود در غذا جذب بدن کودک شود. سلامت دندان‌ها، استخوان‌ها و لثه کودک با مصرف ویتامین C بهبود پیدا می‌کند.
میوه‌ها و سبزیجاتی مانند پرتقال، نارنگی، لیمو، کیوی، توت‌فرنگی، گوجه‌فرنگی، فلفل و کلم بروکلی سرشار از ویتامین C هستند و باید به طور روزانه مصرف شوند.
در برنامه مصرف ویتامین ها و املاح برای کودکان ویتامین D نیز حتما باید در نظر گرفته شود. ویتامین D سیستم ایمنی بدن و رشد سلول‌ها را بهبود می‌بخشد. این ویتامین به جذب کلسیم و حفظ استخوان‌ها و دندان‌های کودک کمک می‌کند. کمبود ویتامین D بیماری راشیتیسم و ضعف استخوان‌ها را در پی خواهد داشت. نور خورشید یکی از بهترین منابع برای جذب ویتامین D است. همچنین تخممرغ، کره و روغن ماهی نیز دارای این ویتامین هستند.
ویتامین E برای تقویت سیستم ایمنی بدن و بهبود سلامت پوست و چشم لازم است. اگر سطح این ویتامین در بدن کم باشد ضعف ماهیچه‌ها، خشکی پوست و مو و گرفتگی عضلات پا را به همراه خواهد داشت. آجیل، مارگارین، کا و روغن آفتابگردان منابع غنی ویتامین E هستند.
در کنار ویتامین‌ها وجود املاح و مواد معدنی نظیر آهن و کلسیم نیز برای رشد کودک ضروری است. آهن برای جلوگیری از کم‌خونی در کودکان و بهبود رشد مغز آنها باید در تغذیه روزانه کودکان قرار داشته باشد. گوشت گاو، بوقلمون، آلو، لوبیا و اسفناج دارای آهن هستند و نیاز بدن کودک به آهن را تامین می‌کنند.
کلسیم در استحکام بخشیدن به استخوان‌ها و دندان‌های کودکان نقش مهمی دارد. عملکرد درست ماهیچه‌ها و اعصاب بدن و همچنین انعقاد خون به کمک کلسیم امکان‌پذیر است. لبنیات نظیر شیر، ماست، پنیر، کشک، تخممرغ، آب پرتقال، گیاهان دارای برگ سبز تیره مانند اسفناج و انواع کلم منابع غنی کلسیم هستند که باید در برنامه غذایی روزانه کودکان قرار داشته باشند.
برنامه غذایی روزانه کودکان باید ویتامین‌ها و املاح ضروری را در بر داشته باشد تا رشد کودک به خوبی انجام شود. اگر کودک شما به درستی غذا نمی‌خورد یا بیشتر غذاهای فست فودی و نوشابه مصرف می‌کند، برای استفاده از قرص‌های مکمل حتما با پزشک او م کنید. اهمیت مصرف ویتامین ها و املاح برای کودکان را جدی بگیرید.
همه پدر و مادرها دوست دارند فرزند مهربانی داشته باشند. تربیت کودک مهربان با کمک روش‌های تربیتی امکان‌پذیر است فقط نیاز به کمی حوصله و دقت دارد. باید کودکان را به مهربانی کردن تشویق کرد تا از همان دوران کودکی افرادی مهربان و پرتوجه بار بیایند.
اگر نگهداری از کودک در منزل به عهده شماست درباره مهربانی با او صحبت کنید. مهربانی یعنی توجه به دیگران. آدم‌های مهربان بدون انتظار از کسی با همه مهربان هستند. به کودکتان بگویید که همیشه و با همه مهربان باشد.
شما به عنوان پدر و مادر اولین آموزگار فرزند خود هستید. اگر می‌خواهید فرزند مهربانی داشته باشید لازم است خودتان به عنوان والدین مهربان باشید و به صورت آگانه مهربانی خود را به دیگران نشان دهید.
در طول روز اتفاقات زیادی پیش می‌آید. از فرصت استفاده کنید و به دیگران محبت کنید. برای مثال هنگام خرید اگر سالمندی نیاز به کمک داشت به او کمک کنید. پس از آن حتما به فرزندتان بگویید که چه احساس خوبی دارید. وقتی کودکتان ببیند که شما در طول روز با دیگران مهربان هستید شما را الگوی رفتاری خود قرار می‌دهد و به مهربانی کردن روی می‌آورد.
مهم این است که در حضور کودک به صورت آگاهانه با دیگران مهربان باشید و کلمات را با درایت انتخاب کنید زیرا کودک تمام حرفهای شما را به خاطر می‌سپارد.
برای تربیت کودک مهربان مدام تشویق کردن کودک اصلا نتیجه خوبی در تربیت او نخواهد داشت همانطور که تشویق کم اثرات بدی بر او خواهد گذاشت. کودک را باید پس از انجام رفتار خاصی تشویق کرد تا او احساس موفقیت بکند.
وقتی کودک به دوستش مهربانی می‌کند و اسباب‌بازی‌اش را در اختیار او قرار می‌دهد او را تشویق کنید. بگذارید کودکتان بفهمد که به رفتار او توجه می‌کنید و از مهربان بودن او خوشحال هستید.
بحث و اختلاف نظر بین والدین امری طبیعی است اما رفتاری که در پایان بحث و گفت‌وگو انجام می‌دهید تاثیر بسیاری بر رفتار کودک دارد. اگر شما مقصر هستید حتما از همسرتان عذرخواهی کنید. این رفتار باعث میشود کودکتان نیز اشتباه خود را بپذیرد و حس فروتنی در او تقویت شود.
H2: مهربانی قهرمانان را به کودک یادآوری کنید
کودکان تحت تاثیر فیلم‌ها و بازی‌های رایانه‌ای قهرمانانی دارند. این قهرمان‌ها برای کودکان الگو هستند و تاثیر زیادی بر رفتار آنها می‌گذارند. شما می‌توانید افراد مهربان را به کودکتان معرفی کنید تا او را الگوی خود قرار دهد. به کودکتان بگویید قهرمان مهربان بیشتر نزد همه محبوب است و او را به رفتار مهربانانه تشویق کنید.
سازمان‌ها و موسسات زیاد خیریه وجود دارند که شما می‌توانید به همراه فرزندتان به آنجا مراجعه کرده و به صورت داوطلبانه کار خیر انجام دهید. برای مثال برای آغاز سال تحصیلی یا سال نو می‌توانید با همراهی کودکتان لباس، کیف و لوازم‌التحریر تهیه کنید و در جشن نیکوکاری شرکت کنید.
اگر برای گردش به دامان طبیعت رفته‌اید می‌توانید در پایان روز با کمک فرزندتان محیط اطراف را در جهت حفظ محیط زیست تمیز کنید و نایلون‌ها را جمع‌آوری کنید. این کارها تجربه‌های مفیدی برای کودک شماست تا احساس مسئولیت را در او ایجاد و تقویت کند.
مثبت‌اندیشی شما تاثیر زیادی روی فرزندتان خواهد داشت. از چیزهای کوچک زندگی لذت ببرید و این کار را به کودکتان نیز یادآوری کنید. در طول روز مثبت‌نگری را در موقعیت‌های مختلف به کار ببرید تا کودکتان آن را از شما بیاموزد و قدردان داشته‌هایش باشد.
رسیدگی به حیوانات و دادن غذا به آنها مهربانی و احساس مسئولیت را در کودکان افزایش می‌دهد. اگر در منزل حیوان خانگی دارید در رسیدگی کردن و غذا دادن به آن کودک خود را سهیم کنید تا کم کم مسئولیت‌پذیری را یاد بگیرد. برای پرندگان در باغچه منزل یا لبه پنجره دانه بریزید تا فرزند شما مهربانی را از شما بیاموزد.
عملکرد گوش، چشم، پا و مغز در راه رفتن و حفظ تعادل انسان نقش مهمی دارد. یکی از مشکلات شایع سالمندان عدم حفظ تعادل و احتمال زمین خوردن آنهاست. زمین خوردن سالمندان می‌تواند مشکلات سخت‌تری همچون شکستگی استخوان را در پی داشته باشد.
اگر وظیفه نگهداری از پدر و مادر سالمند خود را بر عهده دارید و یا پرستار سالمند را برای این کار استخدام کرده‌اید بهتر است با دلایل زمین خوردن سالمندان آشنا شوید تا بتوانید از آن پیشگیری کنید.
تاری دید و ضعف بینایی یکی از مشکلات سالمندی است که به دلیل اختلال در عملکرد قرنیه، عدسی و شبکیه به وجود می‌آید. ضعف بینایی باعث میشود افراد همه چیز را تار ببینند و به اشیا و موانع برخورد کنند و در نتیجه زمین بخورند.
تاری دید معمولا به دلیل بیماری‌هایی مانند آب مروارید یا گلوکوم ایجاد میشود. با مراجعه به‌موقع به چشم‌پزشک و انجام عمل جراحی میتوان مشکل تاری دید سالمندان را برطرف کرد.
کم‌نور بودن فضا نیز یکی از دلایل مشکلات بینایی سالمندان است. فرد مسن حدود سه برابر یک فرد جوان به نور نیاز دارد. بنابراین فضای منزل باید نور زیادی داشته باشد تا سالمندان فضای اطرافشان را به خوبی ببینند و با وسایل برخورد نکنند که باعث زمین خوردنشان شود.
وظیفه کنترل حرکات بدن بر عهده مغز است. در دوران سالمندی به دلیل بیماری‌هایی نظیر تومور، لرزش اندام یا پارکینسون عملکرد حرکتی افراد دچار اختلال میشود و تعادل بدن در زمان راه رفتن به هم می‌خورد.
سالمندان به دلیل کاهش عملکرد مغز نمی‌توانند به‌موقع در برابر موانع از خود واکنش نشان دهند. بنابراین تاخیر در تغییر حالت سالمند باعث زمین خوردن او میشود. سالمندانی که دچار سکته مغزی شده‌اند نیز حرکات بدنی کندی دارند و واکنش آنها در برابر موانع با تاخیر صورت می‌گیرد.
اکثر سالمندان با مشکلات نخاعی نیز روبه‌رو هستند. گرفتگی کانال گردن و کمر باعث میشود سنگینی بیش از حدی در لگن، ران و پاها احساس شود. تنگی کانال به مرور زمان باعث ضعف عضلات اطراف لگن و ران خواهد شد. این ضعف عضلات، خود باعث تاخیر در واکنش سالمندان نسبت به موانع میشود و احتمال زمین خوردن را افزایش می‌دهد.
اختلال در حرکت ممکن است به دلیل مشکل در سیستم تعادلی که از گوش هدایت میشود ایجاد شود. اگر گوش میانی دچار مشکل شود فرد سرگیجه می‌گیرد و تعادلش را از دست می‌دهد.
تحقیقات نشان می‌دهد سالمندانی که در طول دوران زندگی تغذیه مناسبی داشته‌اند و به فعالیت بدنی و ورزش پرداخته‌اند کمتر دچار اختلالات گوش میانی و سرگیجه می‌شوند. اما استرس، فشارخون بالا، استعمال سیگار و نوشیدنی‌های الکلی باعث اختلال در حفظ تعادل سالمندان میشود.
آرتروز یکی از بیماری‌های شایع سالمندی است که با درد و ضعف عضلانی، حرکات بدنی سالمندان را محدود می‌کند. فشار آوردن بیش از حد به مفاصل به طور مداوم و در طول زمان باعث بروز آرتروز میشود. آرتروز با ایجاد کاهش فضای میان مفصل‌ها باعث میشود اندام‌ها دچار کجی و انحراف شوند.
از سوی دیگر آرتروز ضعف عضلات اطراف مفصل و در نتیجه کاهش تحرک سالمند را به دنبال دارد. ضعف عضلات یکی از عوامل مهم زمین خوردن افراد سالمند است.
با رعایت نکاتی میتوان از پیشرفت آرتروز جلوگیری کرد. درمان دارویی طبق نظر پزشک معالج، استفاده از رژیم غذایی مناسب و جلوگیری از افزایش وزن، تمرین‌های ورزشی سبک و منظم، پیاده‌روی روزانه در مسیر مسطح، کاهش درد با استفاده از ماساژ، کیسه آب گرم، طب سوزنی و…، کاهش استرس و اضطراب در کنترل آرتروز نقش موثری دارند.
مهم‌ترین نگرانی از زمین خوردن سالمندان شکستگی در اثر پوکی استخوان‌ها است. اگر سر سالمند با زمین برخورد کند احتمال خونریزی مغزی افزایش می‌یابد. در صورت وجود سرگیجه حتما باید به پزشک مراجعه کرد تا علت آن مشخص شده و تحت درمان قرار بگیرد. استفاده از عصا برای سالمندانی که در حفظ تعادل خود مشکل دارند توصیه میشود.
بیماران مبتلا به دیابت نیازمند مراقبت هستند حال اگر این بیماران سالمند باشند به دلیل مسائل مربوط به افزایش سن به مراقبت ویژه‌ای نیاز دارند. سالمند مبتلا به دیابت ممکن است به بیماری‌های دیگری نیز مبتلا باشد در نتیجه کنترل قند خون دشوارتر خواهد بود.
اگر وظیفه نگهداری از والدین سالمند خود را بر عهده دارید یا از پرستار سالمند کمک می‌گیرید در این مقاله همراه ما باشید.
غده پانکراس یا لوزالمعده در بدن فرد سالم ماده‌ای به نام انسولین را می‌سازد که ورود قند خون به اندام‌های بدن را تنظیم می‌کند. اما در بدن فرد مبتلا به دیابت یا انسولین درست تولید نمی‌شود و یا بدن به انسولین تولیدشده مقاومت نشان می‌دهد و انسولین نمی‌تواند عملکرد طبیعی خود را در بدن انجام دهد. در نتیجه میزان قند خون افزایش می‌یابد. افزایش قند خون در طولانی‌مدت باعث تخریب رگ‌های ریز بدن شده و بر عملکرد قلب، کلیه، اعصاب، چشم و… تاثیر بدی می‌گذارد. بنابراین تشخیص زودهنگام این بیماری بسیار در پیشگیری یا کنترل آن موثر خواهد بود.
احتمال بروز بیماری‌های قلبی در افراد مبتلا به دیابت بسیار شایع است. اگر سالمند دیابتی دارای عوامل زمینه‌ساز مشکلات قلبی همچون چربی خون بالا باشد باید تحت نظر پزشک متخصص قلب و عروق باشد و علاوه بر رعایت رژیم غذایی از فعالیت بدنی و ورزش سنگین خودداری کند.
یکی از نشانه‌های افزایش قند خون در بیماران دیابتی یبوست است. با تکرر ادرار در اثر افزایش قند خون بدن کم‌آب شده و مدفوع سفت میشود. سالمندان برای حل مشکل یبوست در کنار کنترل قند خون، باید از مواد غذایی ملین و آب فراوان استفاده کنند.
پوست افراد سالمند دچار خشکی میشود و مستعد ترک خوردن است. اگر پوست بدن فرد دیابتی دچار ترک شود به راحتی میکروب را جذب کرده و دچار عفونت میشود. برای جلوگیری از ترک خوردن پوست سالمندان باید پس از استحمام بدنشان را با روغن‌های گیاهی یا کرم مرطوب‌کننده چرب کنند.
یکی از مهم‌ترین نکات پرستاری از سالمندان مبتلا به دیابت اندازه‌گیری مرتب قند خون و ثبت آن در دفترچه‌ای است که باید همواره به پزشک معالج نشان داده شود. آزمایش قند خون ناشتا وضعیت قند خون افراد را مشخص می‌کند.
دیابت در بینایی سالمندان نیز تغییراتی ایجاد می‌کند که باید مورد توجه قرار بگیرد. تاری دید شایع‌ترین مشکل بینایی سالمندان مبتلا به دیابت است. افزایش میزان قند خون، بیماری شبکیه چشم، آب مروارید و آب سیاه دلایل عمده تاری دید در افراد دیابتی است.
حتی اگر سالمندان ناراحتی چشمی و یا مشکلات بینایی نداشته باشند باید حداقل سالی یک‌بار برای معاینه به پزشک متخصص چشم مراجعه کنند تا از بروز مشکلات بعدی جلوگیری شود.
یکی از مشکلات شایع سالمندان مبتلا به دیابت زخم پا است. برای جلوگیری از این عارضه باید پاها هر روز وارسی شود. اگر فرد سالمند دچار مشکلات بینایی است بهتر است فرد دیگری حتما پاهای سالمند را نگاه کند. پوشیدن جوراب و استفاده از دمپایی در منزل توصیه میشود ولی به خاطر داشته باشید جوراب، دمپایی یا کفش تنگ نباشند.
ممکن است فرد سالمند در پاهای خود احساس سرما کند. توجه داشته باشید به هیچ وجه پاهای خود را بیش از حد به وسایل گرمایشی نزدیک نکنید. ترجیحا از جوراب پشمی یا کفش‌های داخل‌کرکی استفاده کنید.
اگر علایمی مانند بی‌حسی در پاها، خمیده شدن انگشتان پا، سفت شدن بخشی از پوست کف پا، مورمور شدن پاها به‌ویژه هنگام شب، سرخی، تورم و درد در پاهای فرد سالمند وجود داشته باشد باید فورا به پزشک مراجعه کنند.
تغذیه مناسب، استفاده از سبزیجات، مصرف میان‌وعده، نوشیدن آب کافی، استفاده از لبنیات کم‌چرب در کنار فعالیت بدنی سبک و ورزش‌های مخصوص سالمندان علاوه بر کاهش وزن و پایین آوردن فشار و چربی خون، قند خون در سالمند مبتلا به دیابت را نیز به خوبی کنترل می‌کند.
والدین زیادی به دلیل دل درد کودک خود به پزشکان کودک مراجعه کرده و ابراز نگرانی می‌کنند. دل درد کودکان دلایل مختلف و متنوعی دارد. این دلایل ممکن است بسیار ساده و یا در مواردی حاد و پیچیده باشد. اگر وظیفه نگهداری از کودک در منزل را بر عهده دارید در این مقاله همراه ما باشید تا با دلایل درد شکمی کودکان آشنا شوید.
عفونت گوارشی: عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی در معده و روده کودکان باعث بروز آنفولانزای معده یا گاستروانتریت روده میشود که دل درد را به همراه دارد. در این حالت کودک معمولا دچار تب، استفراغ و اسهال میشود. برای بهبود عفونت باکتریایی حتما باید آنتی بیوتیک مصرف شود اما عفونت‌های ویروسی راحت‌تر بهبود پیدا می‌کنند.
هپاتیت A نیز عفونتی ویروسی است که در صورت ابتلا به آن درد ناگهانی شکم را به دنبال دارد. اما خوشبختانه این بیماری نادر است.
درمان: برای درمان دردهای شکمی ناشی از عفونت‌ها باید به پزشک کودکان مراجعه کرد تا با مصرف دارو و توصیه‌های غذایی کودک درمان شود.
مسمومیت غذایی: اگر کودک پس از گذشت زمانی از صرف غذا دچار دل درد، اسهال و استفراغ شود به احتمال زیاد دچار مسمومیت غذایی شده است. باکتری‌های مضر در غذایی نظیر گوشت گاو، ماهی و سس مایونز باعث بروز مسمومیت میشود.
خوردن بیش از حد غذا و تند خوردن غذا نیز باعث درد شکمی در کودکان میشود. در این حالت در سیستم گوارش گاز تولید میشود و این نفخ موجب ناراحتی و درد در شکم کودک میشود.
درمان: برای بهبود دردهای شکمی ناشی از مسمومیت غذایی علاوه بر مصرف داروی تجویزشده میتوان حوله گرم یا کیسه آب جوش روی شکم کودک قرار داد یا کودک را در وام آب گرم نشاند تا دردش کاهش یابد.
ناراحتی معده: بعضی غذاها، استرس، مصرف دارو و عفونت هیلیکوباکتری پیلوری باعث ترشح بیش از حد اسید معده در کودکان شده و کودک در قسمت بالای معده زیر دنده‌ها و گاهی در کل قفسه سینه درد و سوزشی را احساس می‌کند. غذاهای اسیدی مانند غذاهای حاوی گوجه فرنگی و سس آن، غذاهای ترش، غذاهای چرب، آب‌میوه‌ها، مرکبات و… ممکن است سوزش معده در کودکان را ایجاد کنند.
بعضی کودکان به مواد غذایی مانند آجیل، لبنیات، ماهی، تخم مرغ و… حساسیت دارند و در صورت مصرف این مواد دچار سوزش معده می‌شوند. معمولا کودک بار اول که مواد غذایی حساسیت‌زا را بخورد به آن واکنش نشان می‌دهد.
درمان: برای درمان سوزش معده حتما باید با پزشک کودک م کرد. در بیشتر مواقع پرهیز از غذاهای نامناسب و اسیدی و استفاده از داروهای آنتی‌اسید موثر است.
یبوست: یکی از دلایل عمده دل درد در کودکان یبوست است. در این حالت کودک دفع مدفوع را هر چند روز یک‌بار و به سختی انجام می‌دهد. درد در اثر یبوست ممکن است خفیف یا شدید باشد. معمولا دل دردهایی که در اثر یبوست به وجود می‌آید در سمت راست شکم نزدیک ناف حس میشود. در صورت وجود انقباض در روده بزرگ ممکن است شدت دل درد افزایش یابد.
درمان: برای درمان یبوست باید آب فراوان و مواد غذایی ملین مانند کشمش، انجیر، گلابی و غذاهای حاوی فیبر استفاده کرد و میزان تحرک و فعالیت بدنی را افزایش داد.
گرفتگی عضلات شکم: کودکانی که فعالیت ورزشی دارند در اثر گرفتگی عضلات شکم از دل درد شکایت می‌کنند. درد گرفتگی عضلات با وارد آوردن فشار به شکم افزایش پیدا می‌کند.
درمان: استفاده از پمادهای مخصوص دردهای عضلانی و قرار دادن حوله گرم یا کیسه آب جوش روی شکم کودک، درد گرفتگی عضلات را کاهش می‌دهد.
دل درد کودکان در بیشتر موارد با استفاده از روش‌های درمان خانگی درمان میشود. نوشیدن آب کافی و استراحت کمک می‌کند دردهای شکمی کودکان کاهش یابد. اگر کودک تب خفیفی داشته باشد می‌تواند از استامینوفن استفاده کنید اما اگر درجه تب بالا بود حتما به پزشک مراجعه کنید.
مقاله دل درد نوزاد چه دلایلی دارد؟ را از وبلاگ گروه سپید گستر بخوانید.
وزوز گوش در سالمندان یکی از مشکلات شایع دوران سالمندی است که به دلایل مختلف ایجاد میشود. در این حالت فرد سالمند از شنیدن سروصدایی مانند باد، سوت زدن، زنگ زدن یا نیش زدن داخل گوش در یک یا هر دو گوش شکایت دارد. ممکن است این مشکل به طور مداوم وجود داشته باشد یا در زمان‌های مختلف بروز کند.
آگاهی از دلایل وزوز گوش در افراد سالمند برای پرستار سالمند یا فردی که نگهداری از سالمند را بر عهده دارد به او کمک می‌کند اقدامات بهتر و موثرتری برای سالمند انجام دهد.
معمولا سالمند وزوز گوش را بیشتر هنگام شب و زمانی که سکوت است حس می‌کند. گاهی وزوز گوش کاهش شنوایی، سردرد یا سرگیجه را نیز به همراه دارد. کاهش شنوایی در سالمندان بعد از آرتروز و فشارخون بالا سومین مشکل شایع سالمندان است که در بسیاری از موارد منجر به بی‌توجهی، افسردگی و کاهش اعتمادبه‌نفس در آنها میشود.
وزوز گوش بیرونی: این نوع وزوز گوش را علاوه بر بیمار، دیگران و پزشک معالج نیز می‌شنود. وزوز گوش بیرونی اغلب در اثر اختلالات عصبی یا عروقی، تومورهای سر، مغز یا گردن و بعضی از بخش‌های گوش ایجاد میشود.
وزوز گوش درونی: وزوز گوش درونی را تنها بیمار حس می‌کند و بیش از 60 درصد نمی‌توان علت آن را پیدا کرد.
وزوز ضربانی: این وزوز به صورت صدای ضربه‌مانند و ریتمیکی مانند ضربان قلب احساس میشود. معمولا این نوع وزوز پس از ورزش یا فعالیت شدید بدنی اتفاق می‌افتد.
وزوز گوش ممکن است در همه سنین برای افراد به وجود آید. در سالمندان با افزایش سن فرکانس وزوز گوش نیز افزایش می‌یابد.
پیرگوشی: پیرگوشی یکی از دلایل عمده وزوز گوش در افراد سالمند است. پیرگوشی در اثر اختلال در عملکرد سه استخوانچه گوش میانی، حضور در مکان‌های پرسروصدا، فشار خون، بیماری‌های قلبی و عروقی و اختلال عروق ناشی از ژنتیک و دیابت ایجاد میشود.
آسیب به اعصاب گوش در اثر صداهای بلند: قرار گرفتن در معرض سروصدای زیاد ماشین‌آلات صنعتی، جنگ‌افزارها، موزیک پلیرها و… به سلول‌های مژکدار حون شنوایی و پایانه‌های عصبی در گوش داخلی آسیب می‌رساند و فرد را دچار کم‌شنوایی می‌کند. این کم‌شنوایی معمولا با وزوز گوش همراه است.
نیکوتین و کافئین: مصرف نیکوتین و کافئین باعث فشردگی رگ‌های خونی شده و وزوز گوش را به دنبال دارد.
بیماری منییر (Meniere): این بیماری مربوط به گوش داخلی است و در اثر افزایش فشار مایع اندولنف به وجود می‌آید. سرگیجه، کاهش شنوایی، وزوز گوش همراه با تهوع و استفراغ از علایم بیماری منییر است.
ازدیاد جرم گوش: جرم گوش وظیفه کنترل آلودگی‌ها و عوامل بیماری‌زا را در جهت محافظت از مجرای گوش بر عهده دارد. اما اگر جرم بیش از حد در گوش انباشته شود با آسیب به پرده گوش و کاهش شنوایی موجب وزوز گوش خواهد شد.
تومورهای عصب شنوایی، سر و گردن: وجود هر توموری در ناحیه جمجمه و گردن به رگ‌های خونی این منطقه فشار وارد کرده و موجب وزوز گوش میشود. عصب شنوایی از مغز تا گوش میانی کشیده شده و کنترل تعادل بدن را بر عهده دارد. تومور این عصب باعث بروز وزوز در گوش میشود.
فشارخون بالا: عواملی نظیر الکل، کافئین و استرس که باعث افزایش فشارخون می‌شوند، صدای وزوز را در گوش ایجاد می‌کنند.
داروها: داروهایی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای سرطان، داروهای ادرارآور، داروهای ضدافسردگی و آسپیرین در ایجاد وزوز گوش یا تشدید آن نقش موثری دارند.
برای درمان وزوز گوش در سالمندان باید به پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کرد و پزشک را از سابقه ابتلا به بیماری‌های مرتبط با گوش، فشارخون و داروهای مصرفی آگاه کرد. پزشک با بررسی وضعیت سالمند، معاینه گوش، معاینه حرکتی، سنجش شنوایی و در صورت وم تجویز سی‌تی‌اسکن یا ام‌آرآی دلیل وزوز گوش را تشخیص داده و داروهای لازم را تجویز می‌کند.
اغلب سالمندان به دلیل بیماری، استفاده از داروها و ناتوانی‌های حرکتی در دوران سالمندی به افسردگی دچار می‌شوند. هم‌صحبتی با افراد یا پرستار سالمند ، معاشرت با اعضای خانواده و دوستان، ورزش سبک، گردش در طبیعت و سفر می‌تواند روحیه سالمند را بهبود بخشد و به او انگیزه زندگی بدهد. سفر کردن برای سالمندان بسیار دلپذیر است اما مراقبت از سالمندان در سفر موضوعی است که باید مورد توجه قرار بگیرد.
اولین اقدام مهم برای سفر سالمندان، برنامه‌ریزی برای سفر و رزرو کردن بلیت وسایل نقلیه و مکان اقامت است. ابتدا تقویم را بررسی کنید و مطمئن شوید عزیزان سالمند شما در تاریخ انتخاب‌شده وقت ویزیت پزشک یا کار درمانی نداشته باشند. همچنین بهتر است از سفر با سالمندان در زمان‌های خاص که میزان سفرها بیشتر است خودداری کنید. شلوغی بیش از حد شما را در تهیه مکان اقامت و رفت‌وآمد راحت در مقصد سفر دچار مشکل می‌کند.
اگر قصد دارید با والدین سالمند خود از طریق هوایی سفر کنید، صندلی‌هایی که در هواپیما برای افراد کم‌توان یا ناتوان در نظر گرفته شده را رزرو کنید. صندلی چرخدار رایگان را نیز می‌توانید برای جابه‌جایی در فرودگاه مقصد رزرو کنید. معمولا کارکنانی در فرودگاه حضور دارند که به افراد سالمند کمک می‌کنند. حتی می‌توانید غذایی را که در طول سفر ارائه میشود به صورت رژیمی درخواست کنید.
حتما به یاد داشته باشید سالمندان همراهتان قبل از پرواز از سرویس بهداشتی فرودگاه که مخصوص افراد مسن است استفاده کنند تا مجبور نباشند در حین پرواز از دستشویی کوچک داخل هواپیما استفاده کنند.
برای مراقبت از سالمندان در سفر تحرک و فعالیت بدنی را فراموش نکنید. بهتر است به عزیزان سالمند همراهتان توصیه کنید همانطور در حالت نشسته، پاهای خود را تکان دهند و قبل از فرود چند دقیقه در داخل هواپیما قدم بزنند تا از ه‌شدن خون در پاها جلوگیری کند.
بعضی پزشکان توصیه می‌کنند سالمند پیش از سفر از جوراب‌های مخصوص واریس تا بالای زانو استفاده کند تا دچار ناراحتی در پاها نشود. پوشیدن کفش طبی و مناسب نیز کمک می‌کند سالمند در اثر راه رفتن طولانی کمتر دچار خستگی یا پادرد شود.
اگر سالمند مبتلا به بیماری خاصی است توصیه میشود پیش از سفر توسط پزشک متخصص ویزیت شود تا شرایط کلی بدن او بررسی شود. ممکن است نیاز به تزریق واکسن یا استفاده از داروی خاصی باشد که سالمند در طول سفر دچار مشکل نشود.
پیش از سفر حتما داروهای روزانه والدین سالمند خود را در ساک دستی قرار دهید تا در طول سفر هم در دسترس باشد. بهتر است داروها و مواد بهداشتی ضروری مانند مسکن، ضدتهوع، ضداسید معده، باند، چسب زخم، کرم ضدآفتاب، اسپری ه‌کش و… را نیز به همراه داشته باشید.
اغلب سالمندان در سفر به دلیل سرگرمی و تغییر روال عادی زندگی مصرف داروهایشان را فراموش می‌کنند. اما ممکن است این فراموشی یا بی‌توجهی باعث شود حالت اورژانسی پیش آید و اوقات خوش سفر را برهم زند. بنابراین به عنوان همراه سالمند مصرف داروها را به او یادآوری کنید. برای این کار می‌توانید آلارم گوشی همراه خود را برای ساعت مصرف دارو تنظیم کنید تا استفاده از دارو را به شما یادآوری کند.
استفاده از غذاهای آماده، ساندویچ‌ها، سالادها و… در طول سفر ممکن است برای سیستم گوارش حساس سالمندان مشکل ایجاد کند. بهتر است در طول سفر در خوردن سبزیجات خام و میوه‌ها به‌ویژه وقتی از شست‌وشوی مناسب آنها مطمئن نیستید افراط نکنید.
سالمندان باید در طول سفر به مقدار کافی آب بنوشند. اگر از سلامت آب لوله‌کشی مطمئن نیستید آب معدنی خریداری کنید و آن را همیشه همراه خود داشته باشید. همچنین از قالب‌های یخ آماده استفاده نکنید زیرا ممکن است آلوده به میکروب باشد.
در سفر با سالمندان اولویت خود را لذت بردن آنها از سفر قرار دهید. آنها توانایی انجام سریع کارها را ندارند، بنابراین صبور باشید و حوصله بیشتری در رفتار با آنها به خرج دهید.
نوزادان و کودکان برای رشد خود و تولید هموگلوبین در خون نیاز به مصرف آهن دارند. اگر کودکی به کمبود آهن دچار شود، دچار کم‌خونی شده و سلول‌های خونی او نمی‌توانند اکسیژن کافی را به اندام‌های بدن انتقال دهند. اگر کمبود آهن کودک به‌موقع درمان نشود، تاخیر در رشد جسمی و ذهنی او را در پی دارد. قصد داریم در این مقاله اهمیت مصرف آهن در سلامت کودک را بررسی کنیم.
اگر وظیفه نگهداری کودک در منزل را بر عهده دارید در این مقاله همراه ما باشید تا با مهم‌ترین منابع آهن برای تامین نیاز کودک به آهن آشنا شوید.
معمولا کودکانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند آهن کافی دریافت می‌کنند. بهتر است برای کودکانی که شیرخشک می‌خورند، شیرخشک غنی‌شده با آهن تهیه کرد. اما زمانی که کودک غذا خوردن را آغاز می‌کند ممکن است به مقدار کافی آهن دریافت نکند و همین مسئله او را در معرض کم‌خونی قرار دهد.
اگر کودک شما بی‌اشتهاست و به آهستگی وزن می‌گیرد، پوست رنگ‌پریده‌ای دارد و بی‌قراری می‌کند دچار کمبود آهن است. کودکانی که آهن کافی دریافت نکرده‌اند از نظر فیزیکی کمتر فعالیت می‌کنند و مراحل رشدشان نیز به کندی انجام میشود. خستگی، سرگیجه، سردرد و ضربان قلب نامنظم نیز از دیگر علائم کمبود آهن در کودکان است.
از عوارض کمبود آهن میتوان به بروز مشکلات در یادگیری، مشکلات رفتاری کودک، ضعف عضلانی، منزوی شدن و تاخیر در انجام مهارت‌های حرکتی اشاره کرد. همچنین کمبود آهن باعث ضعف سیستم ایمنی بدن کودک شده و امکان ابتلا به بیماری‌های واگیردار و عفونی نظیر سرماخوردگی و آنفولانزا را افزایش می‌دهد.
کودک بر حسب سن روزانه به این مقدار مصرف آهن نیاز دارد:
انواع گوشت شامل گوشت گاو، گوساله، گوسفند، بوقلمون، جوجه، جگر، ماهی، تخم مرغ، دانه‌های غلات، برنج، ماکارونی، نان غنی‌شده، حبوبات شامل عدس، نخود و لوبیا و سبزیجات مانند لوبیا سبز، نخودفرنگی، اسفناج و کلم بروکلی را در برنامه غذایی کودک بگنجانید.
برای جذب بهتر و راحت‌تر آهن، غذاهای حاوی آهن را با ویتامین C مانند گوجه، پرتقال یا فلفل سبز مصرف کنید. برای مثال اسپاگتی را با گوشت و سس گوجه تهیه کنید. این غذا سرشار از آهن است و بیشتر کودکان نیز به آن علاقه دارند.
برای کودکانی که به خوردن گوشت علاقه‌ای ندارند غذاهایی با حبوبات تهیه کنید. با عدس یا لوبیا و برنج یک سوپ ساده و سبک بپزید و آن را پوره کرده و به کودک بدهید. خوراک عدسی یا خوراک لوبیا به همراه نان گندم منبع خوب آهن برای کودکان است که با اضافه کردن کمی آب لیموی تازه ویتامین C آن هم تامین شده و به خوبی جذب بدن کودک میشود.
کنسرو تن ماهی حاوی آهن و اسیدهای چرب امگا 3 نیز می‌تواند بخشی از برنامه غذایی کودک شما باشد البته اگر به این ماده غذایی حساسیت نداشته باشد. اضافه کردن سبزیجات در کنار تن ماهی غذای کاملی را در اختیار کودکتان قرار می‌دهد.
صبحانه کودکتان را چند بار در هفته به غلات غنی‌شده یا بلغور جو دوسر اختصاص دهید. در کنار آن از میوه‌های حاوی ویتامین C نظیر توت فرنگی و پرتقال استفاده کنید تا آهن غلات جذب بدن کودک شود.
کشمش، برگه زردآلو، تخمه آفتابگردان و تخمه کدو تنبل منابع خوب آهن هستند و باید از آنها برای میان‌وعده کودک خود استفاده کنید. فقط مراقب باشید کودک در حین خوردن دانه‌ها یا کشمش دچار خفگی نشود.
ممکن است پزشک کودک با انجام یک آزمایش ساده و مشخص شدن فقر آهن برای او مکمل آهن تجویز کند. مکمل را بر اساس دستور پزشک به کودک بدهید و آن را از دسترس کودک دور کنید.
سالمندان به طور معمول به بیماری‌های مزمن، کاهش توان حرکتی و مشکلات روانی دچار می‌شوند. یک رژیم غذایی مناسب نقش مهمی در سلامت و طول عمر سالمندان دارد. مصرف امگا 3 برای سلامت عمومی سالمندان و جلوگیری از پیشرفت بیماری‌ها ضروری است. اسیدهای چرب امگا 3 تمام عملکرد فیزیولوژیک بدن از جمله سیستم قلبی عروقی، عصبی، ایمنی، بینایی، استخوان‌ها و پوست را تنظیم می‌کنند. تحقیقات نشان داده است مصرف اسیدهای چرب امگا 3 عملکرد حافظه و یادگیری در سالمندانی که مبتلا به اختلالات شناختی هستند را بهبود می‌بخشد.
اگر وظیفه نگهداری از سالمند در منزل را بر عهده دارید یا می‌خواهید نکات مراقبتی را به پرستار سالمند والدین خود گوشزد کنید در این مقاله همراه ما باشید تا با مزایای امگا 3 بیشتر آشنا شوید.
اسیدهای چرب امگا 3 در بدن انسان ساخته نمی‌شوند اما مصرف آنها برای تنظیم فعالیت‌های بدن لازم است. امگا 3 به تقویت سیستم ایمنی ضعیف، اختلالات چشمی، کم‌توجهی، سلامت پوست، درمان بیماری‌های قلبی، افسردگی، دیابت، بهبود زخم، ورم مفاصل و… کمک می‌کند.
این ماده حیاتی در انواع لوبیا، دانه‌های چیا، گردو، بذر کتان، سبزیجات، ماهی سالمون، ماهی ساردین، قزل‌آلا، شاه‌ماهی، ماهی تن، روغن ماهی، روغن سویا، روغن زیتون و روغن کانولا وجود دارد. در بسیاری موارد نیز پزشک مکمل امگا 3 را برای افراد تجویز می‌کند.
مصرف اسیدهای چرب امگا 3 مزایای بسیاری برای بدن سالمندان دارد. محققان اعلام کرده‌اند امگا 3 با افزایش طول عمر افراد رابطه مستقیمی دارد. بیماران قلبی که به مقدار زیاد امگا 3 مصرف کرده‌اند عمر طولانی‌تری داشته‌اند.
استرس، اضطراب، خستگی ذهنی، اختلالات عصبی و افسردگی از مشکلات شایع دوران سالمندی محسوب میشود. افراد سالمند به دلیل بیماری‌ها و ناتوانی حرکتی یا طرد شدن از سوی فرزندان دچار حس یاس و ناامیدی می‌شوند. مصرف امگا 3 به‌ویژه در ن سالمند میزان استرس و نگرانی‌های آنها را کاهش می‌دهد.
مکمل‌های امگا 3 تاثیر بسیار مثبتی در درمان مشکلات روحی سالمندان افسرده دارند و علائم افسردگی را در سالمندان رفع می‌کنند.
آرتروز یا ساییدگی غضروف مفصلی یکی دیگر از بیماری‌های رایج افراد سالمند است که درمان ندارد اما با انجام توصیه‌هایی میتوان آن را تسکین بخشید. امگا 3 موجود در روغن ماهی علائم و نشانه‌های آرتروز را کاهش می‌دهد و از پیشروی بیماری جلوگیری می‌کند. روغن ماهی تاثیر آنژیم‌هایی را که باعث از بین رفتن غضروف‌ها میشود کاهش می‌دهد در نتیجه با مصرف آن میتوان مصرف داروهای ضدالتهاب مفاصل را کم کرد. با مصرف امگا 3 در سنین پایین‌تر حتی میتوان از بروز آرتروز جلوگیری کرد.
آایمر و فراموشی نیز از مشکلات عمده سالمندان به شمار می‌آید. با ایجاد پلاک‌هایی در مغز که ناشی از تجمع غیرطبیعی پروتئین بتا آمیلوئید است، سالمند مبتلا به بیماری آایمر میشود. این پلاک‌ها خاصیت سمی دارند و به سلول‌های مغز آسیب می‌رسانند و در نهایت منجر به بیماری آایمر می‌شوند.
پژوهش‌ها نشان می‌دهد روغن ماهی و اسیدهای چرب امگا 3 از ساخت این پروتئین‌ها در سلول‌های مغز جلوگیری می‌کند. همچنین امگا 3 حافظه را تقویت کرده و در درمان بیماری آایمر بسیار موثر عمل می‌کند.
سالمندان مبتلا به دیابت بیشتر از سایر سالمندان در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی هستند. پزشکان معتقدند روغن ماهی سطح تری گلیسیرید خون را در بیماران مبتلا به دیابت کاهش داده و دیابت آنها را کنترل می‌کند.
انحطاط ماکولا بیماری چشمی است که از دلایل اصلی نابینا شدن افراد در سن بالای 60 سال محسوب میشود. در این بیماری که با افزایش سن احتمال آن افزایش می‌یابد دید مرکزی فرد که برای کارهای دقیق از جمله خواندن و رانندگی لازم است از بین می‌رود.
بر اساس تحقیقات انجام‌شده اسیدهای چرب امگا 3 در مراقبت از چشم و جلوگیری از مبتلا شدن به بیماری انحطاط ماکولا تاثیر بسیار خوبی دارند.
بی اختیاری ادرار در سالمندان یکی از مشکلات شایع دوران سالمندی محسوب میشود. گرچه بی اختیاری ادرار به دلیل افزایش سن پس از 40 سالگی در افراد اتفاق می‌افتد اما نباید تصور شود که این مشکل طبیعی و درمان‌ناپذیر است. پزشک متخصص می‌تواند با بررسی دلایل بی اختیاری ادرار در افراد سالمند آن را درمان کند.
عفونت ادراری، منزوی شدن و افسردگی از عوارض بی اختیاری ادرار در افراد سالمند است که پرستار سالمند یا فردی که وظیفه نگهداری از سالمند را بر عهده دارد باید از آن مطلع باشد.
دلایل بی اختیاری ادرار در مردان و ن سالمند متفاوت است. معمولا در مردان مشکلات غده پروستات اختلالات ادرار کردن را در پی دارد. مصرف برخی داروها و نوشیدن بیش از حد چای و قهوه تاثیر نامطلوبی بر مثانه دارد. همچنین برخی بیماری‌ها مانند نارسایی قلبی، آایمر و ام اس نیز در افراد مسن منجر به بی اختیاری ادرار میشود.
نارسایی قلبی تولید ادرار شبانه را افزایش داده و باعث بی اختیاری ادراری در طول خواب شبانه میشود. سالمندان به دلیل دردهای استخوانی و مفصلی دارای اختلال حرکتی هستند و واکنش آنها کند است. سالمندی که به بیش فعالی مثانه مبتلا است، در صورتی که با تاخیر به سرویس بهداشتی برسد ممکن است نتواند بر ادرارش کنترلی داشته باشد.
در ن تعداد بارداری، زایمان و آغاز یائسگی از دلایل بی اختیاری ادرار در ن مسن محسوب میشود. دلایل دیگری نظیر عفونت ادراری، یبوست، دیابت و مصرف داروهای ادرارآور نیز بی اختیاری ادرار را در سالمندان به وجود می‌آورد که با درمان عوامل ایجادکننده بیماری برطرف می‌شوند.
بی اختیاری ادراری انواع مختلفی دارد. نوع شایع آن زمانی است که ادرار سالمند پیش از رسیدن به سرویس بهداشتی دفع شود. این نوع از بی اختیاری بر اثر انقباض‌های غیرارادی مثانه که فرد قادر به کنترلش نیست، به وجود می‌آید. بیماری‌هایی نظیر آایمر، پارکینسون، ام اس، سکته مغزی، یبوست، بزرگ شدن غده پروستات و… باعث بروز این نوع از بی اختیاری ادراری می‌شوند.
نوع دیگری از بی اختیاری ادرار در افراد سالمند در اثر استرس و اضطراب است. استرس به شکم فرد فشار وارد می‌کند و باعث میشود فرد در هنگام عطسه، سرفه، خندیدن یا بلند کردن اشیا از زمین دچار بی اختیاری ادرار شود.
بسیاری از ن در دوران بارداری و زایمان نیز به این نوع بی اختیاری ادراری مبتلا می‌شوند. مردانی که دچار بزرگی پروستات هستند یا سابقه جراحی پروستات را داشته‌اند نیز به بی اختیاری استرسی دچار می‌شوند.
زمانی که حجم ادرار زیاد باشد، مثانه به طور کامل تخلیه نمی‌شود. سالمندانی که به این مشکل مبتلا هستند در طول روز بارها حس می‌کنند که باید به سرویس بهداشتی بروند و معمولا از ترشح ادرار شکایت دارند. انقباض ضعیف مثانه، بزرگ شدن پروستات، سکته مغزی، دیابت، یبوست و… این مشکل را تشدید می‌کنند.
به طور معمول سالمندان به چند نوع بی اختیاری ادراری مبتلا هستند. پزشک متخصص با انجام معاینه کامل لگن و روده‌ها در ن و اورولوژی در مردان و تجویز آزمایش ادرار وجود عفونت یا خون در ادرار را بررسی می‌کند. همچنین آزمایش قند خون برای اندازه‌گیری میزان قند و کلسیم و بررسی عملکرد کلیه انجام میشود.
بی اختیاری ادراری به کمک دارودرمانی، رفتاردرمانی و در موارد نادر جراحی قابل درمان است. منظور از رفتاردرمانی استفاده از رژیم غذایی، مصرف مایعات، تمرین‌های تقویت عضلات کف لگن موسوم به تمرین‌های کگل و آموزش مثانه است. با آموزش مثانه سالمند می‌آموزد زمان بین دو تخلیه ادرار را به طور تدریجی افزایش دهد و در واقع ادرار کردن را به تاخیر بیندازد.
پزشک در درمان دارویی داروهایی نظیر آنتی بیوتیک، داروهای ضداسپاسم و… را به سالمند تجویز می‌کند تا مشکل بی اختیاری ادراری را برطرف کند. اگر مصرف داروها و دیگر روش‌های درمانی موثر واقع نشود، در موارد نادر عمل جراحی انجام میشود.
درباره این سایت